Tedavisi zor direnç terimi yakın zamanda tüm florokinolonlara ve karbapenemler dahil tüm β-laktam kategorilerine direnç gösteren Gram-negatif bakterileri tanımlamak için kullanılmıştır. Bu tür bakteriler, herhangi bir hasta için en iyi terapötik seçeneği belirlemeye çalışan klinisyenler için ciddi zorluklar oluşturmaktadır. Gecikmiş uygun tedavi, kalış süresinde artış, toplam hastane içi maliyetlerde artış ve hastane içi mortalite riskinde ∼%20 artış dahil olmak üzere daha kötü sonuçlarla ilişkilendirilmiştir. Ek olarak, uygun antibiyotik tedavisine kadar geçen sürenin, dirençli organizmalara sahip hastalarda 30 günlük mortalitenin bağımsız bir belirleyicisi olduğu gösterilmiştir. Yalnızca antibiyotik sınıflarına/maddelerine karşı fenotipik direncin tanımlanmasını değil, aynı zamanda spesifik direnç mekanizmalarının tanımlanmasını optimize ederek etiyolojik tanıyı iyileştirmek ve öngörmek, uygunsuz erken antibiyotik tedavisinin sıklığını ve süresini azaltmada önemli bir etkiye sahip olacaktır.
Bu düşüncelerin ışığında, bu makale, bakteriyel infeksiyonların hızlı teşhisine yönelik artan ihtiyacı ve tanıları doğrulamak ve antimikrobiyal yönetim ilkeleri doğrultusunda hedefe yönelik tedaviye hızla geri dönüşü kolaylaştırmak için verimli laboratuvar iş akışlarını gözden geçirmiş. Şu anda mevcut olan hızlı teşhis testleri ve kullanımları için gelecekteki perspektifler tartışılmış. ÇİD Gram-negatif infeksiyonların erken uygun teşhisi ve tedavisi, çoklu farklı teşhis yöntemlerini içeren multidisipliner bir yaklaşımı ve en uygun antibiyotik tedavisini seçmek için algoritmalar, protokoller ve kılavuzlar üzerinde daha fazla fikir birliği gerektiği sonucuna varılmış.
Bassetti M, Kanj SS, Kiratisin P, et al. Early appropriate diagnostics and treatment of MDR Gram-negative infections. JAC Antimicrob Resist. 2022; 4 (5): dlac089.