Bu bölümde, “İntegraz Çağında Antiretroviral Tedavide Direnç” konusunu ele alıyoruz. Konuğumuz, Hacettepe Üniversitesi Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı’ndan değerli hocamız Doç. Dr. Ahmet Çağkan İnkaya. İntegraz inhibitörlerinin tedavi rejimlerindeki yeri, antiretroviral tedavide direnç kavramı, direncin yaygın olduğu bölgelerde karşılaşılan zorluklar ve “İntegraz direnci bizleri ne kadar endişelendirmeli?” sorusu etrafında şekillenen kapsamlı ve bilgilendirici bir sohbet gerçekleştirdik.

1 Temmuz 2025 Salı günü 20.30-22.00 saatleri arasında “Kırım-Kongo Kanamalı Ateşinde Güncel Durum” web konferansı yapılacaktır.

PROGRAM
Yöneten:
Prof. Dr. Önder ERGÖNÜL
Koç Üniversitesi

Epidemiyoloji, Viroloji ve Patogenez
Prof. Dr. Aysel KOCAGÜL-ÇELİKBAŞ
Hitit Üniversitesi

Klinik, Vaka Yönetimi ve Tedavi
Prof. Dr. Nurcan BAYKAM
Hitit Üniversitesi

Olgu Sunumu (Hafif ve Ağır Olgu)
Dr. Öğr. Üyesi Yasemin ÇAKIR-KIYMAZ
Sivas Cumhuriyet Üniversitesi

Selam ve saygılarımızla.
KLİMİK Derneği Yönetim Kurulu

KLİMİK Dergisinin Haziran 2025 sayısı yayımlandı. Derginin bu sayısında İnfeksiyon Hastalıklarının Tanı ve Tedavisinde Prokalsitonin ve C-Reaktif Protein Kullanımı: Ulusal Uzlaşı Raporu da yer almaktadır. Uzlaşı raporu, Türk Klinik Mikrobiyoloji ve İnfeksiyon Hastalıkları Derneği (KLİMİK), Hastane İnfeksiyonları Derneği (HİDER), Türk İç Hastalıkları Uzmanlık Derneği (TİHUD), Türk Toraks Derneği (TTD), Türk Yoğun Bakım Uzmanları Derneği (TÜYUD), Türk Yoğun Bakım Derneği (TYBD) ve Türkiye Acil Tıp Derneği (TATD) temsilcilerinden oluşan komite tarafından hazırlanmıştır. Katkı sağlayan herkese teşekkürlerimizi sunarız.

KLİMİK Derneği Yönetim Kurulu

Dergi İçin Tıklayınız

IDCM dergimizin Haziran 2025 sayısı yayımlandı. Katkı sağlayan herkese teşekkürlerimizi sunarız.

KLİMİK Derneği Yönetim Kurulu

Dergi İçin Tıklayınız

Koç Üniversitesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı’ndan Sayın Prof. Dr. Önder Ergönül, Kırım-Kongo Kanamalı Ateşi hastalığında güncel ve yeni tedavi seçeneklerinden bahsediyor.

Video İçin Tıklayınız

Hitit Üniversitesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Anabilim Dalı’ndan Sayın Prof. Dr. Nurcan Baykam, yaz ayları dolayısıyla sayısı giderek artan Kırım-Kongo Kanamalı Ateşi hastalığında klinik seyir ve tanı yöntemlerinden bahsediyor.

Video İçin Tıklayınız

Merkezi Sinir Sistemi İnfeksiyonları İçin Sefazolin Dozunun Optimize Edilmesi: Popülasyon Farmakokinetiğinden ve Monte Carlo Simülasyonlarından Elde Edilen Bilgiler
Tarihsel olarak sefazolinin, kan-beyin bariyerine zayıf nüfuz ettiğine ve bu nedenle merkezi sinir sistemi (MSS) infeksiyonlarının tedavisi için yetersiz olduğuna inanılmıştır. Fakat güncel çalışmalar bunun aksini göstermektedir. Bu çalışmada, hastaların tedavisinde sefazolinin en uygun dozlama stratejisini belirlemek amacıyla farklı sefazolin doz rejimlerini değerlendirmek için Monte Carlo simülasyonları kullanılmış.

On bin denekten oluşan Monte Carlo simülasyonlarını gerçekleştirmek için Oracle Crystal Ball yazılımı kullanılmış. Sefazolinin 6-12 g/gün dozlarda, her 4-8 saatte bir aralıklı veya 24 saat boyunca sürekli infüzyon olarak uygulanan rejimleri için simülasyonlar gerçekleştirilmiş. Genel olarak hedeflere ulaşma olasılığının en az %90 olması yeterli kabul edilmiş. Her 8 saatte bir aralıklı infüzyon olarak uygulanan 2 g’lık standard sefazolin doz rejimi, değerlendirilen hiçbir MİK için ≥%90 farmakodinamik etkinlik hedefine ulaşamamış. Diğer tüm rejimler yalnızca MİK ≤0.5 mg/l olduğunda ≥%90 hedefine ulaşmış. Sadece 10 ve 12 g sürekli infüzyon rejimleri MİK 1 mg/l olduğunda ≥%90 hedefine ulaşabilmiş. Aralıklı ve sürekli infüzyon olarak uygulanan aynı toplam günlük doz karşılaştırıldığında, sürekli infüzyonların, özellikle sefazolin MİK > 0.5 mg/l olduğunda, farmakodinamik etkinlik hedefine ulaşma olasılığı daha yüksek bulunmuş.

Bu simülasyonlar, özellikle artmış MİK’lere sahip izolatlar için yeterli hedef başarı olasılığına ulaşmak için standard dozdan daha yüksek sefazolin dozlarının gerekli olduğunu göstermektedir. Bulgular sefazolin standard dozlarının, MİK değeri ≤0.5 mg/l olduğunda MSS infeksiyonları için farmakodinamik etkinlik hedeflerine ulaşabileceğini gösterse de, MİK değerlerinin 1 ve 2 mg/l olduğu durumlarda hedefe ulaşmak için standardtan daha yüksek dozların kullanılması gerekmektedir. Bu bulgular, MSSA’nın etken olduğu MSS infeksiyonları için istenen farmakodinamik etkinlik hedeflerine ulaşmada standart aralıklı sefazolin rejimlerinin yetersizliğini vurgulamaktadır. Sefazolinle MSS infeksiyonları için istenen farmakodinamik etkinlik hedeflerine ulaşmak için daha yüksek toplam günlük dozlar veya sürekli infüzyon dozlama stratejileri gereklidir.

Pitcock C, Burgess DS, Olney KB. Optimizing cefazolin dosing for central nervous system infections: insights from population pharmacokinetics and Monte Carlo simulations. Antimicrob Agents Chemother. 2025 May 20: e0185724.

Makale İçin Tıklayınız

Kırım-Kongo Kanamalı Ateşi virusu (KKKAV), insanlarda ciddi ve bazen ölümcül seyreden bir kanamalı ateşe (KKKA) neden olmaktadır. Günümüzde KKKA’ya karşı onaylanmış bir tedavi seçeneği bulunmamaktadır. Bu çalışmada, rekombinant veziküler stomatit virusu (VSV) platformu kullanılarak, KKKAV nükleoproteinini (CCHFV-NP) ve glikoprotein prekürsörünü (CCHFV-GPC) eksprese eden canlı, zayıflatılmış rekombinant KKKA aşı adayları geliştirilmiş.

Bir yaklaşım olarak, tam uzunlukta Ebola virusu glikoproteini (VSV-EBOV) veya kısaltılmış versiyonunu eksprese eden yerleşik VSV vektörleri kullanılmış ve bunlara CCHFV-NP eklenmiş (sırasıyla VSV-CCHFnp1 ve VSV-CCHFnp2). Ayrıca, VSV glikoproteini yerine CCHFV-GPC’nin yerleştirildiği bir aşı adayı (VSV-CCHFgpc) oluşturulmuş. Aşı yapıları, büyük oranda IgG2c alt sınıfına ait olan KKKAV’ye özgü IgG antikorlarının oluşumunu indüklemiş. Bununla birlikte, yalnızca VSV-CCHFgpc adayı, CCHFV-NSm ve Gc proteinlerine karşı T hücresi yanıtı oluşturmuş. Aşı adaylarının etkinliği, geçici olarak bağışıklığı baskılanmış fare modelinde yalnızca bir kez yapılan aşılamayla değerlendirilmiş.

VSV-CCHFnp2 ile aşılanan hayvanlar ölümcül KKKAV ile karşılaştıklarında hayatlarını kaybederken, VSV-CCHFgpc kısmi koruma sağlamış. Buna karşın, VSV-CCHFnp1 ile aşılanan tüm hayvanlar infeksiyona karşı tam korunma göstermiş. Bu bulgular, VSV-CCHFnp1 adayının KKKAV’ye karşı umut verici bir aşı adayı olduğunu ortaya koymakta ve geliştirme çalışmalarının sürdürülmesini desteklemektedir.

Tipih T, Leventhal SS, Meade-White K, et al. Single dose VSV-based vaccine protects mice against lethal heterologous Crimean-Congo hemorrhagic fever virus challenge. NPJ Vaccines. 2025; 10 (1): 109.

Makale İçin Tıklayınız

Sitomegalovirus (CMV) reaktivasyonunu yalnızca immünosüprese bireylerde değil, yoğun bakımda izlenen immünokompetan hastalarda da gelişebilmektedir. Bu tek merkezli prospektif çalışmada, Dahiliye ve Anestezi yoğun bakım ünitelerinde (YBÜ’lerinde) takip edilen CMV seropozitif 146 hastanın %17.8’inde reaktivasyon gelişmiş. Reaktivasyonun, ortalama olarak YBÜ’ye yatıştan 10 gün sonra başladığı bildirilmiş. Reaktivasyon oranları; septik şokta %31.5, COVID-19’da %25, sepsiste %23.8, mekanik ventilasyon uygulananlarda %18.4, cerrahi/travma sonrası ise %11.4 olarak saptanmış.

Çok değişkenli analizlerde yoğun bakıma yatışta sepsis varlığı [“odds ratio” (OR)=2.88], APACHE II skoru yüksekliği (OR=1.06) ve yatış öncesi hastalık süresinin uzunluğu (OR= 1.048) reaktivasyonla bağımsız olarak ilişkili bulunmuş. Ayrıca, CMV reaktivasyonu olan hastalarda fungemi insidansının anlamlı olarak daha yüksek olduğu belirlenmiş. Ancak mortalite, YBÜ ve hastane yatış süreleri açısından iki grup arasında fark izlenmemiş.

Bu bulgular, CMV reaktivasyonunun hastalığın ciddiyetini ve geçici immünosüpresyonu yansıtıyor olabileceğini düşündürmüş. Özellikle sepsis gibi ciddi infeksiyonlarla başvuran immünokompetan hastalarda CMV reaktivasyonu açısından dikkatli olunması gerektiği vurgulanmış.

Çimendağ HC, Sayıner A, Gökmen AN, Avkan-Oğuz V. Risk factors of cytomegalovirus reactivation and its effects on clinical outcomes in immunocompetent seropositive patients admitted to the intensive care unit: A single-center prospective observational study. Infect Dis Clin Microbiol. 2025; 2: 174-84.

Makale İçin Tıklayınız

Dissemine histoplazmoz, Amerika kıtasında ileri evre HIV ile yaşayan bireyler arasında önemli bir sorundur. Sahra altı Afrika, Karayipler ve Asya’da da görülmektedir ve diğer infeksiyonlarla karıştırılmaktadır. 1992–2021 yılları arasındaki Fransız HIV hastane veritabanı verileri kullanılarak, Fransa ve denizaşırı topraklarında takip edilen 198 798 HIV-pozitif kişi analiz edilmiş ve 553 (%0.28; 1.000 kişi-yılı başına 2.8) dissemine histoplazmoz vakası tespit edilmiş. Vaka insidans hızları takip edilen bölgelere göre farklılık göstermekteymiş (1000 kişi-yılı başına): Fransız Guyanası’nda 9.41, Guadeloupe’ta 0.76, Martinik’te 0.62, Fransa anakarasında 0.079 saptanmış. Fransa’daki insidans hızları kişinin kökeni veya seyahat geçmişine göre de değişiyormuş: Orta veya Güney Amerika kökenlilerde 4.7; Karayipler kökenlilerde 1.36; Sahra altı Afrika veya Asya kökenlilerde ise 0.19 imiş. Bu farklılıklar, yaş, cinsiyet, CD4 hücre sayısı ve başlangıçtaki viral yük gibi etkenlere göre sınıflandırma yapıldıktan sonra da devam etmiş. İnsidans hızlarının ve erken ölümlerin, muhtemelen antiretroviral ilaçların yaygın kullanımına bağlı olarak, zaman içinde genel olarak azalma gösterdiği bulunmuş.

Nacher M, Marshall E, Bani-Sadr F, et al. Disseminated Histoplasmosis in Persons Living with HIV, France and Overseas Territories,1992–2021. Emerg Infect Dis. 2025;31(7):1377-1385.

Makale İçin Tıklayınız