KLİMİK Derneği Asistan ve Genç Uzman Hekim (AGUH) Komisyonu tarafından her yıl geleneksel olarak yapılan Temel Eğitim Programı, bu yıl da 21-22 Haziran 2025 tarihinde Ankara Üniversitesi, Tıp Fakültesi, İbni Sina Hastanesi, Hasan Ali Yücel Konferans Salonu, Çankaya/Ankara’da gerçekleştiriliyor.
Türkiye’nin her yerinden asistan ve genç uzman hekim üyelerimizle tanışma, kaynaşma ve birlikte öğrenme şansı bulacağımız bu toplantıya katılımınızı bekliyoruz.

Son yıllarda tüm dünyayı etkileyen yapay zekanın infeksiyon hastalıkları ve klinik mikrobiyoloji alanındaki etkilerini, kullanım alanlarını ve avantajlarını enine boyuna konuşma şansı bulacağız. Alanında deneyimli uluslararası konuşmacılarla interaktif oturumlar bizleri bekliyor. Ayrıca KLİMİK derneğimizin değerli hocalarıyla yuvarlak masa tartışmaları yapmak da bu toplantıyla mümkün!

21-22 Haziran’da görüşmek üzere.

KLİMİK Derneği Asistan ve Genç Uzman Hekim (AGUH) Komisyonu

Ayrıntılı Bilgi İçin Tıklayınız

Bu yayında konuğumuz Ankara Üniversitesi Tıp Fakültesi İnfeksiyon Hastalıkları ve Klinik Mikrobiyoloji Bölümü’nden Dr. İrem Akdemir. Kendisi bizimle 25. KLİMİK Kongresi’nde EBÇG simpozyumunda yapmış olduğu Anti-Kanser Aşılar başlığındaki konuşmasından bir kesit paylaştı. HPV ve HBV aşılarının hem temel bilgilerini hem de güncel gelişmeleri paylaştığı bu kayıt için kendisine çok teşekkür ediyor, sizlere keyifli dinlemeler diliyoruz.

Podcast Yayınımızı Dinlemek İçin Tıklayınız

Obezite, antibiyotik farmakokinetiğinde değişikliklere ve optimal olmayan ilaç maruziyetine yol açan fizyolojik değişikliklere neden olabilir. Bu sistematik derleme, bu konuyla ilgili mevcut kanıtları özetlemeyi ve obezitesi olan (BMI >30 kg/m2) yetişkin (18 yaş ve üzeri) hastalarda antibiyotik dozunun ayarlanması için rehberlik sağlamayı amaçlamış.

Veritabanının başlangıcı ile 30 Aralık 2023 arasında yayımlanan ilgili çalışmaları bulmak için PubMed, Embase ve CENTRAL veritabanları incelenmiş. Başlangıçta 6113 çalışma belirlenmiş ve 128 çalışma son incelemeye dahil edilmiş. En yaygın olarak β-laktam antibiyotikler üzerinde çalışılmış (57 çalışma), bunu glikopeptitler, lipoglikopeptitler ve oksazolidinonlar grubu izlemiş (45 çalışma). Tüm antibiyotikler için kanıtların kesinliği düşük ya da çok düşük bulunmuş. Çalışma popülasyonlarının ve yöntemlerinin heterojenliği nedeniyle bir meta-analiz mümkün olamamış. Ulaşılan sonuçlar incelendiğinde obezitenin, β-laktam antibiyotiklerin farmakokinetiğini orta derecede değiştirdiği, ancak kanıtların rutin doz ayarlamalarını desteklemediği belirlenmiş. Aminoglikozitler ve glikopeptitler için obezitenin farmakokinetik üzerindeki etkisi belirginmiş ve kiloya dayalı dozlama önerilmiş. Diğer antibiyotik sınıflarına ilişkin veriler yetersiz bulunmuş ve araştırma ihtiyaçları belirlenmiş.

Sağlam farmakokinetik verilerin yokluğunda bireyselleştirilmiş dozlamayı yönlendirmek için terapötik ilaç izleme kullanılabileceği belirtilmiş.

Märtson AG, Barber KE, Crass RL, et al. The pharmacokinetics of antibiotics in patients with obesity: a systematic review and consensus guidelines for dose adjustments. Lancet Infect Dis. 2025: S1473-3099(25)00155-0.

Makale İçin Tıklayınız

Arteriyel kateterden alınan kan kültürü örneklemesi hastanın rahatsızlığını ve sağlık hizmeti sağlayıcılarının iş yükünü azaltabilir. Kılavuzlar esas olarak venöz kateterden alınan kültürlere ilişkin verilerden elde edilen kontaminasyon riskleri nedeniyle kateter yoluyla kan kültürü alınmasını önermiyor. Bununla birlikte, arteriyel kateterden alınan kültürlerin kontaminasyon oranları, venöz kateterle veya venöz yoldan alınan periferik kültürlerle kapsamlı bir şekilde değerlendirilmemiştir.

Başlangıçtan 5 Aralık 2023’e kadar MEDLINE, Embase ve Cochrane Kütüphanesini, arteriyel kateterle alınan kan kültürlerini venöz yoldan veya venöz kateterle çekilen kan kültürleriyle karşılaştıran çalışmalar araştırılmış. Birincil sonuç kan kültürü kontaminasyon oranı olarak belirlenmiş. Önerilerin Derecelendirilmesi Değerlendirme, Geliştirme ve Değerlendirme (GRADE) metodolojisini kullanarak kanıtların kesinliği değerlendirilmiş.

Toplam 8533 kan kültürünü içeren altı çalışma incelemeye alınmış. Arteriyel kateter ile venöz damardan alınan kültürler karşılaştırıldığında kontaminasyon oranları sırasıyla 28/1355 (%2.1) ve 103/4539 (%2.3) bulunmuş. Arteriyel kateterle çekilen kültürler damardan alınan kültürlerle karşılaştırıldığında kontaminasyon oranlarını artırmayabileceği belirlenmiş [risk farkı (RD)=0.01; %95 güven aralığı (GA)=-0.01 ila 0.02; düşük kesinlik]. Arteriyel kateter ile venöz kateterden alınan kültürler karşılaştırıldığında kontaminasyon oranları sırasıyla 15/489 (%3.1) ve 211/2639 (%8.0) imiş. Venöz kateterle çekilen kültürlerle karşılaştırıldığında arteriyel kateterle çekilen kültürler daha düşük kontaminasyon oranlarına sahip olarak görülmüş (RD=-0.05; %95 GA=-0.11 ila 0.01; düşük kesinlik).

Kritik hastalarda arteriyel kateterle alınan kan kültürlerinin venöz kateterle çekilen kültürlerle karşılaştırılabilir kontaminasyon oranlarına sahip olabileceği ve potansiyel olarak venöz kateterden alınan kültürlerden daha düşük oranda kontaminasyon olabileceği sonucuna varılmış.

Koroki T, Fujii M, Kotani Y, et al. Contamination of blood cultures drawn from arterial catheters versus venipuncture or venous catheters in critically ill patients: a systematic review and meta-analysis. Clin Infect Dis. 2025: ciaf260.

Makale İçin Tıklayınız

Çoklu patojen moleküler testler ishalin patojene özgü yüküne ilişkin anlayışımızı geliştirmektedir. Bununla birlikte, koinfeksiyonların yaygın olduğu, yükün yüksek olduğu ortamlarda etiyolojinin atfedilmesi zor olmaya devam etmektedir. Şiddetli İshalli Çocuklar için Antibiyotikler (ABCD) çalışması, bakteriyel ishali tanımlamak için azitromisin tedavisi yanıtını kullanarak bir değerlendirme sunmayı amaçlamış. ABCD’ye (2017-2019) kayıtlı, azitromisin veya plasebo almak üzere randomize edilen sulu ishali olan 6692 çocuktan elde edilen veriler analiz edilmiş. Azitromisin tedavi yanıtındaki heterojenlik log-binom regresyon kullanarak kantitatif PCR ile tespit edilen enterik patojen miktarına göre modellenerek değerlendirilmiş.

Azitromisin tedavisine yanıt patojen miktarına göre değişiklik göstermiş; en güçlü etki Shigella’da gözlenmiş. Shigella miktarındaki her log₁₀ artış, plaseboya kıyasla azitromisin grubunda üçüncü günde ishal riskinde %13’lük bir azalma (%95 GA=%3-23) ile ilişkilendirilmiş. Vibrio cholerae, ST-ETEC ve tEPEC için anlamlı olmasa da benzer eğilimler gözlemlenmiş. Bunun tersine, Campylobacter, LT-ETEC veya EAEC için patojen miktarı ile azitromisin yanıtı arasında herhangi bir ilişki bulunamamış. Bu modeller, 90 gün içinde hastaneye kaldırılma veya ölüm riski değerlendirilirken de aynı şekilde belirlenmiş.

Sonuçta azitromisin tedavisine yanıt ile Shigella, Vibrio cholerae, ST-ETEC ve tEPEC için patojen miktarı arasında gözlemlenen ilişkiler, bu patojenlerin yüksek miktarlarda mevcut olmaları durumunda muhtemelen ishale neden olduklarına dair önceki kanıtları desteklemektedir. Campylobacter, LT-ETEC ve EAEC için benzer bir yanıt modelinin bulunmaması, bunların miktarları ile ishal arasında sınırlı bir ilişki olduğunu gösteren büyük ölçekli çalışmalarla tutarlıdır.

Cornick J, Elwood S, Platts-Mills J, et al. Azithromycin treatment response as a probe to attribute bacterial etiologies of diarrhea using molecular diagnostics: a reanalysis of the Antibiotics for Children with Severe Diarrhea (ABCD) trial. Front Microbiol. 2025; 16: 1606207.

Makale İçin Tıklayınız