Divan Başkanlığını Prof. Dr. Nuriye Taşdelen-Fışgın’ın yürüttüğü Genel Kurul’da yeni dönem Yönetim, Denetim, Etik ve Onur Kurulları seçimle belirlendi.

Seçim sonuçlarına göre yeni Yönetim Kurulu Prof. Dr. Mehtap Aydın, Prof. Dr. Gökhan Aygün, Doç. Dr. Güle Çınar, Prof. Dr. Faruk Karakeçili, Prof. Dr. Pınar Korkmaz, Doç. Dr. Ferit Kuşçu, Prof. Dr. Selda Sayın-Kutlu, Prof. Dr. Serap Şimşek-Yavuz, Doç. Dr. Hasan Selçuk Özger, Prof. Dr. Şerife Barçın Öztürk, Doç. Dr. Nesrin Türker’den oluştu.

20. Dönem Yönetim Kurulu ilk toplantısını 26 Nisan 2025’te gerçekleştirerek görev dağılımını belirledi. Prof. Dr. Gökhan Aygün başkan, Doç. Dr. Güle Çınar genel sekreter ve Prof. Dr. Mehtap Aydın sayman olarak görevlendirildiler.

Açıklama İçin Tıklayınız

Hastane kaynaklı kan dolaşımı infeksiyonları (HK-KDİ’ler) ciddidir ve antibiyotik tedavisi gerektirir. Komplike olmayan KDİ’lerde tedavi süresinin kısaltılması, etkinliği tehlikeye atmadan yan etkileri azaltmaktadır. Uluslararası prospektif EUROBACT-2 kohortu kullanılarak, kısaltılmış tedaviye uygun yoğun bakım hastalarında kısaltılmış (7-10 gün) ve uzun (14-21 gün) tedavi süreleri karşılaştırılmış.

HK-KDİ oluşumundan sonraki üç gün içinde antibiyotik tedavisi görmeyen veya uzun süreli tedavi gerektiren (infeksiyon kaynağı, mikroorganizma veya klinik bozulma nedeniyle) hastalar dışlanmış. Tedavi başarısızlığı 28. güne kadar ölüm, kalıcı infeksiyon veya sonraki süreçte infeksiyöz komplikasyonlar olarak tanımlanmış ve tedavi ağırlıklı ters olasılık (IPTW) lojistik regresyon kullanılarak değerlendirilmiş. İki bin altı yüz hastadan 550’si kısaltılmış tedaviye uygun bulunmuş ve bunların 213’ü kısa ve 337’si uzun tedavi almış.

En sık infeksiyon kaynağı intravasküler kateterler (%33), en sık görülen mikroorganizmalar Enterobacterales imiş (%39). Uzun tedavi gören hastaların Staphylococcus aureus ile daha sık infekte olduğu (%11’e karşı %5.6, p=0.025) veya tedavisi zor mikroorganizmalarla infekte olduğu bulunmuş (%23’e karşı %7, p<0.001) ve daha sık kombinasyon tedavisi almışlar (%46’ya karşı %30, p<0.001). Kısa tedavi, esas olarak daha sonraki infeksiyöz komplikasyonlardaki azalmaya bağlı olarak [olasılık oranı (OR)=0.64, %95 güven aralığı (GA)= 0.44-0.93; p=0.019] 28 günlük tedavi başarısızlığının azalmasıyla ilişkilendirilmiş (OR=0.58, %95 GA=0.37-0.91; p=0.018). Mortalite (OR=0.92, 95% GA=0.59-1.43; p=0.7) ve kalıcı infeksiyon oranları (OR=0.47, 95% GA=0.17-1.14; p=0.12) benzermiş. Yazarlar, seçilmiş HK-KDİ hasta gruplarında kısaltılmış antibiyotik tedavisinin düşünülebileceğini öne sürmektedirler.

Gajdos L, Buetti N, Tabah A, et al. Shortening antibiotic therapy duration for hospital-acquired bloodstream infections in critically ill patients: a causal inference model from the international EUROBACT-2 database. Intensive Care Med. 2025; 51 (3): 518-28.

Makale İçin Tıklayınız

Bu çalışmada 2012 yılından itibaren Ankara’da bir hastanede sol ventrikül destek cihazı (LVAD) cerrahisi uygulanan son dönem kalp yetersizliği hastalarında gelişen infeksiyonların, sorumlu mikrobiyolojik etkenlerin ve mortaliteye etki eden faktörlerin araştırılması amaçlanmış. Elde edilen verilerle, hasta takibi ve tedavi süreçlerine katkı sağlanması hedeflenmiş.

Kesitsel ve retrospektif tasarımla gerçekleştirilen çalışmaya 2012–2023 yılları arasında hastanede sol ventrikül destek cihazı cerrahisi uygulanan toplam 88 hasta dahil edilmiş. Cihaza özgü ve özgü olmayan infeksiyonlar, Uluslararası Kalp ve Akciğer Transplantasyonu Derneği’nin (ISHLT) 2024 yılı kriterlerine uygun şekilde tanımlanmış. Sol ventrikül destek cihazı implante edilen 88 hasta değerlendirmeye alınmış. İmplantasyon sırasında yaş ortalaması 49.51 ± 14.07 yıl, infeksiyon gelişimine kadar geçen süre ise ortalama 17.90 ± 13.55 ay olarak hesaplanmış. Hastaların 83’ünde (%94,3) infeksiyon geliştiği, %45.4’ünde sepsis, %53.4’ünde ise sistemik inflamatuvar yanıt sendromu (SIRS) ortaya çıktığı belirlenmiş. Yoğun bakım ünitesinde izlenen hasta oranı %75.0 olarak kaydedilmiş. Hastaların %12.5’inde debridman, %10.2’sinde cihazın çıkarılması, %6.8’inde ise cihaz değişimi gerçekleştirilmiş.

Kalp nakli uygulanan hasta sayısı 11 olarak bildirilmişken, mortal seyreden hasta sayısının 65 olduğu tespit edilmiş. Toplamda 83 hastada 252 infeksiyon epizodu saptanmış. Cihaza özgü infeksiyonlar arasında en sık perkütan tel infeksiyonunun (%40.8) geliştiği bildirilmiş. En yaygın klinik bulguların akıntı ve ateş olduğu; en sık izole edilen mikroorganizmaların ise Staphylococcus aureus ve koagülaz-negatif stafilokoklar olduğu belirlenmiş. Nazal S. aureus taşıyıcılığı 27 hastada (%10.7) saptanmış; taşıyıcılık pozitifliği olan 16 hastada (%59.3) S. aureus infeksiyonu geliştiği ve bu ilişkinin istatistiksel olarak anlamlı olduğu gösterilmiş (p=0.001). Gram-negatif etkenler arasında Pseudomonas aeruginosa ve Escherichia coli en sık izole edilen mikroorganizmalar olmuş. Çoklu ilaç direnci %35.4, genişlemiş spektrumlu beta-laktamaz (ESBL) varlığı ise %19.4 oranında tespit edilmiş. Mortalite ile anlamlı ilişkili bulunan değişkenler arasında yüksek serum kreatinin düzeyi, hipoalbüminemi, SIRS ve sepsis gelişimi yer almış (p<0.05). Ayrıca mortal seyreden hastalarda yaş ortalaması, Pitt bakteriyemi skoru ve Charlson komorbidite indeksi anlamlı düzeyde daha yüksek, INTERMACS skoru ise anlamlı şekilde daha düşük bulunmuş (p<0.05).

Oldukça karmaşık klinik tablolara sahip olan ve sol ventrikül destek cihazı kullanılan hastalarda yürütülen bu çalışma, infeksiyonların görülme sıklığı ve mortaliteyle ilişkili belirleyiciler açısından önemli veriler sunmuş. Elde edilen bulguların, ileriye dönük hasta izlem süreçlerine ve bu alanda gerçekleştirilecek daha geniş ölçekli araştırmalara katkı sağlayabileceği sonucuna varılmış.

Sarı N, Ateş E, Erol Ç, Kurt-Azap Ö, Sezgin A. [A critical challenge in the heart transplant process: left ventricular assist device infections]. Klimik Derg. 2025; 38 (1): 45-50. Turkish.

Makale İçin Tıklayınız

Bu çalışmada protez eklem infeksiyonlarında (PJI) tedavi başarısızlığına yol açan risk faktörlerinin belirlenmesi ve bu enfeksiyonlara en uygun yaklaşımın saptanması amaçlanmış. Özellikle teikoplanin tedavisinin klinik yanıta etkisinin değerlendirilmesi hedeflenmiş.

Üçüncü basamak bir sağlık kurumunda, son yedi yıl içerisinde Gram-pozitif veya kültür-negatif protez eklem infeksiyonu tanısıyla izlenen hastaların verileri retrospektif olarak analiz edilmiş. Çalışmaya toplam 169 PJI atağı dahil edilmiş. Genel infeksiyon eradikasyon oranı %82.7 olarak saptanmış. Ameliyat öncesi dönemde hemoglobin (Hb) ve hematokrit (Hct) düzeylerinin, tedaviye yanıt veren hastalarda anlamlı şekilde daha yüksek olduğu; buna karşılık C-reaktif protein (CRP) düzeylerinin daha düşük olduğu belirlenmiş (sırasıyla p=0.006, p=0.003 ve p=0.021). CRP düzeyi ile tedavi yanıtı arasındaki ilişkinin tedavinin ikinci haftasında ortaya çıktığı gözlenmiş. Ayrıca tedavi sonunda eritrosit sedimantasyon hızı (ESH) düzeylerinde anlamlı düşüş tespit edilmiş. İki aşamalı revizyon cerrahisi geçiren olguların %91.7’sinde, iki haftadan uzun süre teikoplanin kullanan hastaların ise %89.4’ünde tedavi başarısı sağlandığı raporlanmış. Çok değişkenli analiz sonuçlarına göre, iki aşamalı cerrahi girişim ve teikoplaninin iki haftadan uzun süreli kullanımı, tedavi başarısı ile anlamlı şekilde ilişkili bulunmuş.

Ameliyat öncesi Hb, Hct ve CRP düzeylerinin tedavi yanıtını öngörmede yardımcı olabileceği; ameliyat sonrası takip sürecinde ise CRP’nin tedaviye verilen yanıtı daha erken aşamada gösterebileceği ifade edilmiş. Tek aşamalı cerrahilerin pratik avantajlar sunmasına rağmen, hastanın uzun vadeli yararının öncelikli olduğu ve gerekli durumlarda iki aşamalı revizyonun tercih edilmesi gerektiği vurgulanmış. Sonuç olarak, günde tek doz uygulanan ve iyi tolere edilen bir antibiyotik olan teikoplaninin, Gram-pozitif ve kültür-negatif PJI olgularında yüksek tedavi başarı oranları ile ilişkili olduğu sonucuna varılmış.

Özşahin A, Koçak-Tufan Z, Güner R, Buzğan T, Tecimel O, Taşyaran MA. Analysis of prosthetic joint infections, risk factors for treatment failure and effect of teicoplanin in treatment: a single-center, retrospective, observational study. Infect Dis Clin Microbiol. 2025; 1: 66-76.

Makale İçin Tıklayınız

Tedavi kılavuzları şüpheli sepsisli tüm hastaların geniş spektrumlu antibiyotiklerle hızla tedavi edilmesini önermektedir. Bu, aşırı antibiyotik kullanımına katkıda bulunabilir. Bu çalışmada sepsis şüphesi olan hastalarda aşırı antibiyotik tedavisinin ve olası antibiyotik ilişkili zararları incelenmiş.

2019-2022 yılları arasında yedi hastanenin acil servislerinde anti-metisiline dirençli Staphylococcus aureus ve/veya antipsödomonal β-laktam antibiyotiklerle şüpheli sepsis nedeniyle tedavi edilen 600 yetişkinin tıbbi kayıtları incelenmiş; infeksiyon olasılığı, daha dar antibiyotiklerin geriye dönük olarak yeterli olup olmayacağı ve antibiyotik ilişkili olası komplikasyonlar değerlendirilmiş. İnfeksiyon olasılığı ile hastane ölüm oranı arasındaki ilişkileri değerlendirmek için genelleştirilmiş tahmin denklemleri kullanılmış.

Toplam 600 hastanın 411 (%68.5)’inde kesin (%48.0) veya muhtemel (%20.5) bakteri infeksiyonu  varken, 189 (%31.5)’unda daha az olası (%18.3) olduğu veya kesinlikle hiç (%13.2) bakteri infeksiyonu olmadığı belirlenmiş. Kesin/muhtemel bakteriyel infeksiyonu olan hastalar arasında 411 hastanın 325 (%79.1)’i retrospektif olarak incelendiğinde aşırı kapsamlı antibiyotiklerin kullandığı görülmüş. Potansiyel antibiyotik ilişkili komplikasyonlar 600 hastanın 104 (%17.3)’ünde ve 90 gün içinde gelişmiş, en yaygın olarak yeni infeksiyon veya birinci basamak ilaçlara dirençli organizmalarla kolonizasyon (48/600, %8.0). Daha az olasılıkla/kesin olarak bakteriyel infeksiyonu olmayan hastalarda mortalite, kesin/muhtemel bakteriyel infeksiyonlara kıyasla daha yüksekmiş [%9.0’a karşılık %4.9; ayarlanmış olasılık oranı (aOR)=2.25, 95% GA= 1.70-2.98], ancak antibiyotikle ilişkili komplikasyon oranları benzer bulunmuş (%14.8’e karşılık %18.5; aOR=0.79, 95% GA=60-1.05).

Olası sepsis nedeniyle geniş spektrumlu antibiyotiklerle tedavi edilen 600 hastanın üçte birinde bakteri infeksiyonu olma olasılığı çok düşükmüş, bakteri infeksiyonu olanların beşte dördü geriye dönük olarak gerekenden daha geniş kapsamlı tedavi rejimleriyle tedavi edilmiş ve altıda birinde antibiyotikle ilişkili komplikasyonlar gelişmiş.

Shappell CN, Yu T, Klompas M, et al. Frequency of antibiotic overtreatment and associated harms in patients presenting with suspected sepsis to the emergency department: a retrospective cohort study. Clin Infect Dis. 2025: ciaf118.

Makale İçin Tıklayınız

ESCMID Yaz Okulu 2025 Akredite Edildi
ESCMID Yaz Okulu 2025, EACCME tarafından 26.5 CME kredisiyle akredite edilmiş. Genç infeksiyon hastalıkları uzmanları için tasarlanan bu eğitim haftasında bilgi edinme ve uzmanlarla tanışma fırsatını kaçırmayın!

Bağlantı İçin Tıklayınız

ESCMID Mentorluk Programına Katılın
Klinik mikrobiyoloji ve infeksiyon hastalıkları alanında deneyimlerinizi paylaşmak ister misiniz? ESCMID, Mentorluk Programı için mentor başvurularını bekliyor. Programa katılan mentorlar, bir yıllık ücretsiz ESCMID üyeliği, CV’yi güçlendiren mentorluk sertifikası, ESCMID web sitesinde görünürlük ve özel bir teşekkür rozeti kazanıyor. Hem mesleki ağınızı genişletin hem de geleceğin uzmanlarına rehberlik ederek alana katkıda bulunun.

Bağlantı İçin Tıklayınız
 

Vaccines Konferansı Özet Gönderimi Başladı
Vaccines Konferansı için özet gönderim süreci resmen açıldı! Araştırmalarınızı paylaşmak, uzmanlarla buluşmak ve alandaki en güncel gelişmeleri tartışmak için siz de başvurunuzu yapın. Kaçırmayın!
Bağlantı İçin Tıklayınız