Galler’de yapılan yarı deneysel bir çalışmanın (https://doi.org/10.1038/s41586-025-08800-x) kanıtları, herpes zoster (HZ) aşılamasının demansı önlediğini veya geciktirdiğini gösterdi. Avustralya’da benzer yarı deneysel bir yöntemle yapılan bu çalışma, farklı bir nüfus ve sağlık sistemi ortamında HZ aşılamasının demans oluşumu üzerindeki etkisini araştırmış. Avustralya’da 1 Kasım 2016’dan itibaren canlı zayıflatılmış HZ aşılaması birinci basamak hekimleri aracılığıyla 70-79 yaş arası bireylere ücretsiz olarak sağlanmış. Bu nedenle 80. doğum günü 1 Kasım 2016’dan yalnızca birkaç hafta önce olan kişiler ücretsiz aşıya hak kazanamazken, 80. doğum günü yalnızca birkaç hafta sonra olanlar hak kazanmış. Bu yarı deneysel çalışmanın temel gücü, yaşları çok yakın olan bu karşılaştırma gruplarının ortalama sağlık özellikleri ve davranışlarında farklılık beklenmemesidir. Birinci basamak sağlık hizmetleri kayıtları, Avustralya genelinde 65 genel muayenehaneden alınan doğum haftası bilgileriyle, bir regresyon süreksizlik tasarımı kullanılarak analiz edilmiş. Birinci basamak elektronik sağlık kayıtlarında kaydedilen yeni demans tanıları ana sonlanım noktasını oluşturmuş.
Örneklem 101 219 hastadan oluşmuş; %52.7’si kadınmış ve 1 Kasım 2016 itibarıyla ortalama yaş 62.6 (SS, 9.3 yıl) bulunmuş. HZ aşısı için doğum tarihi uygunluk eşiğinden (2 Kasım 1936) hemen önce ve hemen sonra doğan bireylerin geçmişteki koruyucu sağlık hizmetlerine katılımları ve geçmiş kronik hastalık tanıları açısından iyi dengelenmiş. Dolayısıyla HZ aşılama programının uygunluk kuralları, doğum tarihi uygunluk eşiğinin hemen her iki tarafında doğan ve HZ aşısı olma olasılıkları arasındaki büyük fark dışında muhtemelen birbirine benzeyen karşılaştırma grupları yaratmış. Bu çalışma, HZ aşısına uygunluğun (yani 2 Kasım 1936’dan kısa bir süre sonra veya 2 Kasım 1936’dan kısa bir süre önce doğmuş olmanın), 7.4 yıl boyunca yeni bir demans tanısı alma olasılığını yüzde 1.8 puan azalttığını bulmuş (%95 GA= 0.4-3.3 yüzde puanı; p = 0.01). HZ aşısına uygun olmak, diğer koruyucu sağlık hizmetlerine (diğer aşılar dahil) başlama olasılığını veya demans dışında yaygın görülen kronik rahatsızlıklar için tanı alma olasılığını etkilememiş.
Farklı bir popülasyonda Galler’de yapılan yarı deneysel çalışmanın destekleyici bulgularından yararlanarak bu çalışma, HZ aşılamasının demans için potansiyel yararlarına dair, daha yaygın olarak yürütülen çalışmalara kıyasla nedensellik ilişkisi kurma olasılığı daha yüksek olan kanıtlar sunmaktadır.
Pomirchy M, Bommer C, Pradella F, Michalik F, Peters R, Geldsetzer P. Herpes zoster vaccination and dementia occurrence. JAMA. 2025: e255013.
Makale İçin Tıklayınız