Çalışma kapsamında 16 ülkede (Tayland, Pakistan, Sri Lanka, Endonezya, Kamboçya, Myanmar, Filipinler, Papua Yeni Gine, Mozambik, Madagaskar, Vietnam, Laos, Hindistan, Doğu Timor, Nepal ve Maldivler) çöpçüler ve sağlık çalışanlarının desteği ile 20 941 kullanılmış prezervatif toplanmış. Toplanan prezervatiflerden MPXV DNA konsantrasyonu RT-PCR ile ölçülmüş ve sonucu Sanger sekanslama ile N3R/OPG016 geni kullanılarak valide edilmiş. MPXV-pozitif örnekler RT-PCR ile eş zamanlı diğer cinsel yolla bulaşan hastalıklar açısından da değerlendirilmiş.

Toplanan 20 941 prezervatifin %1.3 (262)’ünde MPXV DNA pozitifliği saptanmış. Pozitifliğin en yüksek olduğu üç ülke sırasıyla Hindistan (%2.7), Pakistan (%2.3) ve Tayland (%2.1) olarak tespit edilmiş. Aynı ya da komşu ülkelerden gelen örnekler genellikle yakın gruplandırılmış ve bu da bölgesel salgınları düşündürmüş. Eş zamanlı pozitiflikler N. gonorrhoeae için Sri-Lanka’da %53.8, HSV-1 için %61.5; HIV için %75, C. trachomatis Sri-Lanka’da %53.8, HPV için Timor-Leste’de %55.6 olarak bulunmuş.

Yazarlar bulgularının kullanılmış prezervatiflerin m-çiçeği bulaşması ve m-çiçeğinin diğer cinsel yolla bulaşan hastalıklarla birlikte ortaya çıkması için dolaylı bir sürveyans aracı olarak kullanılabileceğini gösterdiğini düşünmüşler.

Wannigama DL, Amarasiri M, Phattharapornjaroen P, et al. Community-based mpox and sexually transmitted disease surveillance using discarded condoms in the global south. Lancet Infect Dis. 2024; 24 (10): e610-e613.

Makale İçin Tıklayınız

H5N1 2.3.4.4b kladından Influenza A virusları (IAV) ABD’deki süt çiftliklerinde dolaşımdadır. Daha önce geviş getiren hayvanların IAV’ler için konakçı olmadığı varsayılmaktaydı. Geçmişte avcı ve çöpçü memeliler muhtemelen infekte kuşlarla beslenerek IAV ile infekte olmaktaydı. ABD’de süt sığırlarında dolaşımda olan H5N1 virusları aerosol inhalasyonuyla bulaşmanın aksine meme bezleri yoluyla bulaşmaktadır.

Bu çalışmada yazarlar dolaşımdaki ve klasik H5 viruslarını temsil eden HA proteinlerini ineklerin solunum ve meme yolundaki IAV reseptörlerinin dağılımını belirlemek için kullanmışlar. İnek solunum yolunun siyalomunun çoğu IAV ile bağlanmayan N-glikolil ve O-asetil gibi siyalik asit modifikasyonları ile bağlıymış. Ayrıca ilginç bir şekilde inek izolatları meme bezlerine önemli ölçüde bağlanırken klasik H5 izolatlarında bu bağlanma görülmemiş.

İneklerin aksine IAV için klasik konakçılar olan domuzlar ve atlar da çalışmada değerlendirilmiş. Lektin kütüphanelerini domuz ve atların üst solunum yoluna uyguladıklarında kullanılan vahşi tip H5 proteinlerinin hiçbiri için bağlanma olmadığını görmüşler.
Yazarlar ineklerin meme bezlerinde bol miktarda dolaşımdaki H5 virusu için avian tip reseptör olduğunu belirlemişler. Önceki çalışmalar emzirmekte olan infekte sığırların solunum yolu ve meme bezlerindeki glikan dağılımına odaklanırken bu çalışmaya emzirmeyen bir inek de dahil edilmiş.

Yazarlar 2.3.4.4b H5N1 viruslarının geviş getiren hayvanlara zoonotik bulaşması benzeri görülmemiş olsa da insan tipi reseptörlere uyum sağlamaya gerek olmadığı için acil bir pandemi riski oluşturmadığı yorumunu getirmişler. Ancak, bu zoonotik virusların hayvancılıkta sürekli ve yaygın dolaşımını endişe verici olarak değerlendirmişler.

Ríos Carrasco M, Gröne A, van den Brand JMA, de Vries RP. The mammary glands of cows abundantly display receptors for circulating avian H5 viruses. J Virol. 2024: e0105224.

Makale İçin Tıklayınız

Antiretroviral tedavinin uygulanmaya başlamasından sonra renal transplantasyon HIV ile infekte kişilerde son dönem böbrek hastalığının tedavisi için önemli bir seçenek haline gelmiştir. Bu hastalarda HIV ile infekte olmayan kişilerle karşılaştırıldığında benzer mortalite ve greft sağkalımı olduğu gözlenmiştir. HIV ile infekte renal transplantlı kişilerde meydana gelen infeksiyöz hastalıkların tehlikeleri ve belirtileri hakkında çok az şey bilinmektedir.

Bu çalışmada İsviçre HIV Kohort Çalışması ve İsviçre Transplant Kohort Çalışması’nda toplanan bağlantılı bilgiler kullanılarak, 2008’den itibaren renal transplantasyon yapılan HIV ile infekte bireylerin demografik ve klinik özellikleri tanımlanmış. Ayrıca, HIV’in infeksiyon hastalıkları için bağımsız bir risk faktörü olup olmadığını anlamak için tekrarlayan dönemlerde analizler gerçekleştirilmiş.

Bu çalışmaya HIV ile infekte 24 kişi dahil edilmiş ve bu bireylerde 57 tane infeksiyöz hastalık öyküsü olduğu görülmüş. Bu 57 infeksiyöz hastalığın 22’si viral, 18’i bakteriyel, bir tanesi fungal ve 16’sında ise etken saptanamamış. İnfeksiyon bölgelerinin çoğunlukla solunum yolunda (25, %37.3) veya idrar yolunda (13, %19.4) olduğu gözlenmiş. Patojen tipleri ve infeksiyon bölgeleri karşılaştırıldığında HIV ile infekte bireylerdeki oranların, HIV infeksiyonu olmayan bireylerle benzer olduğu gözlenmiş. Renal transplantlı hastalarda HIV ile infekte olmanın infeksiyöz hastalıklar açısından bağımsız bir risk faktörü olmadığı görülmüş.

Kusejko K, Kouyos RD, Bernasconi E. Infectious disease events in people with HIV receiving kidney transplantation: analysis of the Swiss HIV Cohort Study and the Swiss Transplant Cohort Study. BMC Infectious Diseases. 2024; 24 (1): 1143.

Makale İçin Tıklayınız

Temosilin, karbapenemlere alternatif olarak kabul edilmektedir. Ancak, optimum dozaj stratejileri konusunda bir fikir birliği yoktur ve sistemik infeksiyonlardaki etkinliği hakkında sınırlı veri bulunmaktadır. Bu çalışmada plazma maruziyetine ve in vitro zamana bağlı-öldürme verilerine dayalı farmakokinetik/farmakodinamik (PK/PD) modelleme ve simülasyon kullanarak temosilin doz stratejileri karşılaştırılmış.  Temosilin’in dört Escherichia coli suşu üzerindeki etkileri, statik zaman-öldürme deneyleri ve günlük 4 ve 6 g’lık aralıklı ve sürekli infüzyon rejimlerini takiben serbest plazma konsantrasyonlarının 72 saat boyunca tekrarlandığı boşluklu lif infeksiyon modeli kullanılarak değerlendirilmiş. Zamana bağlı-öldürme verilerini tanımlamak için bir PK/PD modeli geliştirilmiş.  PK/PD modeli, çeşitli doz rejimlerini takiben bakteriyel ölüm ve direnç gelişimini tahmin etmek için kritik hastalarda temosilin popülasyon PK modeliyle eşleştirilmiş.

Tüm suşlarda 24 saat içinde dirençli alt popülasyonların çoğalması gözlemlenmiş. PK/PD modeli, her iki deneysel sistemde gözlemlenen bakteriyel öldürme kinetiği ve direnç gelişimini iyi bir şekilde tanımlamış. Simülasyonlar, şu anda kullanılan günlük doz aralığı ve ötesinde doza bağlı bakteriyel öldürmeyi ve aralıklı infüzyonlara kıyasla sürekli infüzyonların üstünlüğünü göstermiş fakat dirençli alt popülasyonların da yeniden çoğalması sıklıkla gözlemlenmiş. İki suş için, 72 saat süresince bakteriyostazın yalnızca şu anda lisanslı olanlardan daha yüksek dozlarla öngörüldüğü bulunmuş. Sonuç olarak bu çalışmada, sürekli infüzyon ve günlük 6 gr temosilin dozlarının E. coli‘yi 4 g günlük dozlardan ve aralıklı infüzyonlardan daha etkili bir şekilde öldürdüğü ve sistemik infeksiyonların tedavisinde etkinliğinin artabileceği ancak direnç gelişimini baskılamak için daha yüksek günlük dozlara ihtiyaç duyulabileceği vurgulanmaktadır.

van Os W, Nussbaumer-Pröll A, Pham AD, et al. Pharmacokinetic/pharmacodynamic model-based optimization of temocillin dosing strategies for the treatment of systemic infections. J Antimicrob Chemother. 2024; 79 (10): 2484-92.

Makale İçin Tıklayınız

Katılımcılara Klinik Mikrobiyoloji İnfeksiyon Hastalıkları alanlarında meslektaşlarıyla deneyim kazanma ve bilgi alışverişinde bulunma fırsatı sunan 50 kişilik ESCMID ‘Observership’ program başvuru süresi 16 Ekim 2024’te sona erecek! 123 ESCMID İşbirliği Merkezi arasından hedeflediğiniz kurumu seçip iletişime geçebilirsiniz.

Bilgi ve Başvuru İçin Tıklayınız

ESCMID Emerging Infections çalışma grubu tarafından hazırlanan M-çiçeği bilgi notu CMI’de çevrim içi olarak mevcuttur. 

Bağlantı İçin Tıklayınız

CMI Communications Podcast’lerinin 11. Bölümü Yayında!
Communicable adlı podcast’in bu bölümünde sunucular Angela Huttner ve Thomas Tängdén, Singapur Ulusal Üniversitesi’nden Dr. David Paterson ve Beyrut Amerikan Üniversitesi Tıp Merkezi’nden Dr. Souha Kanj ile bir araya geliyor. Her iki infeksiyon hastalıkları uzmanı da, CRE ve karbapeneme dirençli Acinetobacter’in yaygın olduğu bölgelerden çalışmakta. Podcast bölümü CRE’nin tarihi ve ortaya çıkışı ile başlıyor; güncel epidemiyolojiyi, tanı yöntemlerini (Ambler sınıflandırması dahil) ve tedavi seçeneklerini gözden geçiriyor. Bu bölümü dinlemek için göz atabilirsiniz!

Bağlantı İçin Tıklayınız