Haziran 2023’ün 5 soru 5 yanıtı yayımlandı. Soruları yanıtlamak için KLİMİK Derneği web sitesi üzerinden ya da Uygulama şifrenizle giriş yapabilirsiniz.
Haziran 2023’ün 5 soru 5 yanıtı yayımlandı. Soruları yanıtlamak için KLİMİK Derneği web sitesi üzerinden ya da Uygulama şifrenizle giriş yapabilirsiniz.
Brucella’ya bağlı endokardit, bu infeksiyonun yüksek ölümle seyreden komplikasyonlarından biridir. Brucella endokarditi (BE) prevalansı ile ilgili çalışmalar olgu sunumları ile sınırlı kalmıştır. Bu çalışma, dünya genelinde BE prevalansının araştırıldığı bir sistematik derleme ve meta-analiz çalışmasıdır.
Üç veri tabanı (PubMed, Scopus ve Web of Science) 1 Eylül 2022 tarihine kadar “Brucel*” ve “Endokardit” anahtar kelimeleri kullanılarak aranmış. Brusellozlu hastalarda endokardit prevalansını bildiren tüm insan çalışmaları dahil edilmiş. Hayvan çalışmaları ve diğer patojenlerle koinfeksiyonu içeren çalışmalar hariç tutulmuş. Ayrıca derleme makaleleri, vaka raporları, konferans raporları, kitap bölümleri ve İngilizce dışındaki dillerde yazılmış makaleler dışlanmış. BE’nin havuzlanmış prevalansını araştırmak için, kapsamlı meta-analiz yazılımında rastgele model kullanılmış.
Toplam 1466 yayın incelenmiş ve tam metin incelemesinden sonra 25 çalışma meta-analize dahil edilmiş. Toplamda dokuz ülkeden 5805 bruselloz vakası değerlendirilmiş. Havuzlanmış BE prevalansı %1.3 olarak belirlenmiş (%95 GA: %0.9-%1,9; I 2 = %48.8; p = 0.003). Dahil edilen 25 çalışmanın 22’si Asya ülkelerinde, üçü Avrupa ülkelerinde yapılmış. Asya’da BE prevalansı %1.2 (%95 GA: %0.8-%1.8) Avrupa’da ise %1.7; (%95 GA: %0.5-%6.2) bulunmuştur (p = 0,62). Ülkeler bazında ise Bosna Hersek, Almanya, İsrail, Kuveyt ve İspanya’dan birer çalışma, Suudi Arabistan ve Çin’den iki, Hindistan’dan üç, İran’dan beş ve Türkiye’den sekiz çalışma dahil edilmiştir. Almanya’nın %6.5 (%95 GA: %1-%32.7) ile en yüksek Bosna-Hersek’in ise %0.4 (%95 GA: %0.0-%4.2) ile en düşük prevalansa sahip olduğunu belirlenmiş (p = 0.70) (Ancak bu ülkelerden yalnızca bir çalışmanın dahil edildiği unutulmamalıdır.). Çalışmaların dördünde bruselloz vakalarında endokardite bağlı ölümlerin sayısını bildirmiştir ve analizin sonucunda BE’ye bağlı ölüm prevalansı %26.5 (%95 GA: %12.7-%47.3; I 2 = %2.13; p = 0.38) olarak bulunmuştur.
Bu çalışmanın sonuçlarına göre, BE prevalansı düşüktür, ancak mortalite oranı yüksektir. Bu komplikasyonun etkilerini ve yönetimini daha iyi anlamak, yaş ve cinsiyet gibi faktörlerin etkisini araştırmak için daha fazla araştırma yapılmalıdır.
Narimisa N, Razavi S, Khoshbayan A, Masjedian Jazi F. Prevalence of Brucella endocarditis: A systematic review and meta-analysis. Health Sci Rep. 2023; 6 (5): e1301
Filoviridae familyasından olan Marburg virusu cinsi, Marburg marburgvirus türü içerisinde; Marburg virusu ve Ravn virusu olmak üzere iki farklı virus yer alır. Her iki virus da bir viral hemorajik ateş sendromu olan Marburg virusu hastalığına neden olan ajanlardır. Marburg virusu ilk kez 1967’de Almanya ve eski Yugoslavya’da, Ravn virusu ise 1987’de Kenya’da ortaya çıktı. Bugün, çoğunlukla Marburg virusunun neden olduğu yaklaşık 20 Marburg virusu hastalığı salgını bildirilmiştir. Şimdiye kadar oldukça ihmal edilen marburg virusları, Gine, Gana, Ekvator Ginesi ve Tanzanya gibi yeni coğrafi bölgelerde yakın zamanda ortaya çıkmalarıyla birlikte halk sağlığı endişelerini ve medyanın Marburg virusu hastalığına olan ilgisini artırmıştır. CDC, Tanzanya için birinci seviye (olağan önlemler) ve Ekvator Ginesi için ikinci seviye (geliştirilmiş önlemler) seyahat tavsiyesi yayımlamıştır.
Marburg virusu hastalığı, Afrika’da endemik olan çok sayıda ateşli hastalıktan başlangıçta ayırt edilemez. Hastalığın ilerleyişi Ebola virusu hastalığına ve diğer viral hemorajik ateşlere benzer. Sonuç olarak, hızlı ve güvenilir teşhis halk sağlığı için çok önemlidir. Gerekli teşhis yöntemleri olmasına karşın, birçok Afrika ülkesinin kaynaklara erişimi sınırlıdır veya hiç yoktur; ülkeler uygun altyapı ve personelden yoksundur. Klinik öncesi araştırmalar, adenovirus ve veziküler stomatit virusu bazlı aşılar için klinik deneylerde hemen değerlendirilmek üzere sınırlı klinik materyalle birkaç ümit verici aşı adayı oluşturmuştur. Marburg virusu hastalığı tedavi seçeneklerinin gelişimi daha yavaş bir hızda gelişmiştir. Umut verici preklinik yaklaşımlar, küçük moleküllü antivirallerden monoklonal antikorlara kadar uzanmaktadır.
Marburg virusları, muhtemelen rezervuar yarasalarının coğrafi dağılımının yanı sıra çevresel ve insan davranışsal faktörlerinin de etkisiyle Afrika’da ortaya çıkmaktadır. Marburg virusu hastalığı, endemik olmayan bölgelerde yaşayan bizler için acil bir küresel tehdit değildir; ancak yerel ve uluslararası halk sağlığı görevlilerinin, savunmasız popülasyonları ve nihayetinde dünya çapındaki popülasyonları korumak için hazırlıklı olması gerekir. Marburg virusu hastalığının ülkelerimize girmesini önlemenin yanı sıra, Afrika’daki Marburg virusu hastalığını kontrol altına almak için sahada önlemler alınmalıdır.
Marzi A, Feldmann H. Marburg virus disease: global threat or ısolated events? J Infect Dis. 2023: jiad161.
Bu makale, karbapenemaz üreten (CP) Escherichia coli (CP-Ec) infeksiyonlarının küresel epidemiyolojisini, klinik özelliklerini ve sonuçlarını tanımlamayı amaçlamaktadır. Prospektif bir kohorttan elde edilen CP-Ec izolatlarına sahip birçok ülkeden hastaların klinik ve moleküler epidemiyolojisi ile sonuçları incelenmiş. CP-Ec’li hastalar, altı ülkede yer alan 26 hastanede kaydedilmiş. Klinik veriler toplanmış ve izolatlar tam genom dizilemesine tabi tutulmuş. Metallo-β-laktamaz (MBL) içeren veya içermeyen izolatlarla ilişkili klinik ve moleküler özellikler ve sonuçlar karşılaştırılmış. Birincil sonuç, indeks kültüründen 30 gün sonra arzu edilen sonuç sıralaması imiş (DOOR).
CRACKLE-2 çalışmasındaki 114 CP-Ec izolatının 49’u MBL taşıyormuş ve en yaygın olarak bla-NDM-5 (38/49, %78) bulunmuş. Güçlü bölgesel farklılıklar gözlenmiş ve MBL-Ec izolatları çoğunlukla Çinli hastalarda bulunmuş (23/49). Klinik olarak MBL-Ec izolatları daha sık olarak idrardan kaynaklanırken (%49’a karşı %29), infeksiyon kriterlerini daha az sıklıkla karşılamış (%39’a karşı %58, p=0.04) ve non-MBL-Ec izolatlarına göre daha düşük hastalık şiddetine sahipmiş. İnfekte hastalarda, MBL-Ec’li bir rastgele seçilmiş hastanın non-MBL-Ec’li bir hastaya göre daha iyi bir DOOR sonucuna sahip olma olasılığı %62 imiş (%95 GA: 48.2, 74.3). non-MBL-Ec infeksiyonu olan hastalarda MBL-Ec infeksiyonu olanlara kıyasla, 30 günlük (%26’ya karşı %0; p=0.02) ve 90 günlük (%39’a karşı %0; p=0.001) mortalite belirgin yüksek olarak bulunmuş.
CP-Ec’nin ortaya çıkışında, önemli coğrafi varyasyonlarla gözlenmiş. Bakteriyel özellikler, klinik tablolar ve sonuçlar MBL-Ec ve MBL-Ec dışı arasında farklılık göstermiş. Non-MBL izolatlarında mortalite daha yüksek bulunmuş, ancak bu bulguların bölgesel farklılıklar nedeniyle dikkatle yorumlanması gerektiği sonucuna varılmış.
Boutzoukas AE, Komarow L, Chen L, et al. International epidemiology of carbapenemase-producing Escherichia coli. Clin Infect Dis. 2023: ciad288.
İnfeksiyon hastalıkları ve oftalmoloji uzmanlarının dernekleri kandidemili hastalarda oküler tarama konusunda fikir ayrılığına düşmektedir. Bu çalışmada standardlaştırılmış tanımlara göre oküler kandidiyaz (OK) ve Candida endoftalmi (CE) prevalansına ilişkin mevcut kanıtların özetlenmesi amaçlanmış.
Başlangıç tarihinden 16 Ekim 2022’ye kadar PubMed, Embase ve SCOPUS kullanılarak bir literatür taraması yapılmış. Oküler komplikasyonların birleştirilmiş prevalansı, genelleştirilmiş lineer karma modellerden (PROSPERO CRD42022326610) elde edilmiş.
OK ve uyumlu KE (vitreus tutulumlu korioretinit) için sırasıyla toplam 70 ve 35 çalışma meta-analize dahil edilmiş. Bu çalışma, oftalmolojik muayeneye tabi tutulmuş 8599 kandidemi hastasını temsil etmekteymiş. Sırasıyla taranan hastalar OC, genel CE, uyumlu CE ve uyumsuz CE’nin havuzlanmış prevalansları (%95 GA) %10.7 (%8.4–13.5), %3.1 (%2.1–4.5), %1.8 (%1.3–2.6) ve %7.4 (%4.5-12) bulunmuş. Asya ülkelerinden yapılan çalışmalarda taranan hastaların uyumlu CE prevalansı (%95 GA) (%3.6; %2.9-4.6), Avrupa ülkelerinden (%1.4; %0.4-5) ve Amerika ülkelerinden (%1.4; %0.9-2.2) yapılan çalışmalara kıyasla anlamlı derecede yüksekmiş (p<0.01). Total parenteral beslenme ve Candida albicans varlığı sırasıyla 6.92 (3.58-13.36) ve 3.02 (1.67-5.46) olasılık oranları (%95 GA) ile CE ile ilişkili bulunmuş.
Genel olarak ve Asya ülkeleri arasında uyumlu CE prevalansı, Amerikan Oftalmoloji Akademisi (AAO) tarafından daha önce bildirilen <%0.9 prevalansından sırasıyla iki ve dört kat daha yüksekmiş. Optimal tarama protokollerinin incelenmesine ve Amerika Bulaşıcı Hastalıklar Derneği ile AAO tarafından ortak tavsiyeler oluşturulmasına acil ihtiyaç olduğu belirtilmiş.
Phongkhun K, Pothikamjorn T, Srisurapanont K, et al. Prevalence of ocular candidiasis and Candida endophthalmitis in patients with candidemia: a systematic review and meta-analysis. Clin Infect Dis. 2023; 76 (10): 1738-49.
