8 Kasım 2022 Salı günü, 20.00-21.30 saatleri arasında “EBV ve CMV İnfeksiyonları” konulu web konferans yapılacaktır.

PROGRAM

Yöneten: Prof. Dr. Tansu YAMAZHAN
Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi

Akut İnfeksiyonları: Klinik Seyir, Tanı ve Tedavi
Doç. Dr. Melda TÜRKEN
Sağlık Bilimleri Üniversitesi İzmir Tepecik Eğitim ve Araştırma Hastanesi

Reaktivasyonlar: Klinik Seyir, Tanı, Tedavi ve Önlenmesi
Uzm. Dr. Hüseyin Aytaç ERDEM
Ege Üniversitesi, Tıp Fakültesi

Selam ve saygılarımızla.
KLİMİK Derneği Yönetim Kurulu

Cumhuriyetimizin kurucusu Mustafa Kemal Atatürk’ü ölümünün 84’üncü yılında saygıyla anıyoruz.

KLİMİK Derneği Yönetim Kurulu

İçeriği “Dirençli Gram-negatif Çomak İnfeksiyonları” olarak belirlenmiş olan KLİMİK 7/37 toplantılarının birincisi 11 Kasım 2022 Cuma günü Holiday Inn Hotel, Gaziantep’te yapılıyor. Tüm üyelerimizi hem dirençli patojenleri hem de alanımızın geleceğini konuşacağımız bu toplantıya katılmaya davet ediyoruz.

Selam ve saygılarımızla.
KLİMİK Derneği Yönetim Kurulu

Ayrıntılı Bilgi İçin Tıklayınız

Derneğimizin 2022-2023 dönemi bilimsel toplantıları Gaziantep’teki “Dirençli Bakteri İnfeksiyonlarının Yönetimi” toplantısıyla devam ediyor. 11 Kasım 2022 Cuma günü, 15.00-18.00 saatleri arasında Holiday Inn Hotel, Gaziantep’te yapılacak olan toplantıya tüm üyelerimizi bekliyoruz.

Selam ve saygılarımızla.
KLİMİK Derneği Yönetim Kurulu

Duyuru İçin Tıklayınız

Sindirim sisteminin seçici dekontaminasyonunun (SDD) kritik hastalarda mortaliteyi azaltıp azaltmadığı belirsizliğini korumaktadır. Bu amaçla  SDD’nin kritik hastalığı olan erişkinlerde hastane içi mortaliteyi azaltıp azaltmadığını belirlemek için Avustralya’daki 19 yoğun bakım ünitesinden (YBÜ) 5982 mekanik ventilasyon uygulanan yetişkinin çapraz, randomize klinik çalışma planlanmış. Ayrıca bir ekolojik değerlendirme, Mayıs 2017 ile Ağustos 2021 arasında katılan yoğun bakım ünitelerinden 8599 hastayı değerlendirmiş.

YBÜ’ler, üç aylık dönemler arası boşlukla ayrılmış, dönüşümlü 12 aylık dönemlerde SDD stratejisi uygulamışlar. SDD grubundaki hastalara (n = 2791) 6 saatlik bir oral kolistin, tobramisin ve nistatin içeren bir gastrik süspansiyon mekanik ventilasyon süresinde uygulanmış ve ayrıca 4 günlük bir intravenöz antibiyotik verilmiş. Kontrol grubundaki hastalar (n = 3191) standard bakım almış. Birincil sonuç, 90 gün içinde hastane içi mortalite iken ayrıca yeni pozitif kan kültürleri, antibiyotiğe dirençli organizmalar (ARO’lar) ve Clostridioides difficile infeksiyonları olan hastaların oranı da değerlendirilmiş.
Toplam 5982 hasta (ortalama yaş, 58.3 yıl; %36.8’i kadın) çalışmaya dahil edilmiş. SDD ve standard bakım gruplarında sırasıyla 753/2791 (%27.0) ve 928/3191 (%29.1) hastane içi ölüm saptanmış. (ortalama fark, -%1.7 [%95 GA, -%4.8 ila %1.3]; [%95 GA, 0.82-1.02]; p = .12). SDD’ye karşı standard bakım gruplarının %5.6’ya karşı %8,1’inde yeni pozitif kan kültürleri (mutlak fark, -%1,95; %95 GA, -%3,5 ila -%0,4) ve %0,5’e karşı %0,9’unda yeni C. difficile infeksiyonları saptanmış (mutlak fark, -%0,24; %95 GA, -%0,6 ila %0,1). Ekolojik değerlendirmeye kayıtlı 8599 hastada, yeni antibiyotiğe dirençli organizma saptanan hastaların oranındaki değişimin SDD kullanan hastalarda daha düşük olmadığı gösterilmiş.

Sonuç olarak, SDD mekanik ventilasyon alan kritik hastalarda hastane içi mortaliteyi önemli ölçüde azaltmamış. Yazarlar çalışmanın özellikle direncin düşük oranda saptandığı hasta grubunda yapıldığını (travma hastaları) ve etkinlik konusunda farklı değerlendirmelere ihtiyaç olduğunu belirtmişler.

SuDDICU Investigators for the Australian and New Zealand Intensive Care Society Clinical Trials Group, Myburgh JA, Seppelt IM, et al. Effect of Selective Decontamination of the Digestive Tract on Hospital Mortality in Critically Ill Patients Receiving Mechanical Ventilation: A Randomized Clinical Trial. JAMA. 26 Ekim 2022.

Makale İçin Tıklayınız

Randomize, kontrollü çalışmalardan elde edilen bireysel hasta verilerinin meta-analizleri, influenzada erken oseltamivir tedavisinin pnömoni ve hastaneye yatış riskini sırasıyla %44 ve %63 oranında azalttığını göstermektedir. Ancak, inhalasyon yoluyla zanamivirin hastaneye yatış ve ölümü önlemedeki etkinliğine ilişkin veriler eksiktir. Tayvan’da ülke çapında popülasyon temelli yapılan kohort çalışmasına, inhalasyon yoluyla zanamivirin birinci basamak antiviral olarak kullanıma sunulmasının öncesinde ve sonrasında, klinik grip teşhisi konduktan sonraki 48 saat içinde inhalasyon yoluyla zanamivir veya oral oseltamivir ile tedavi edilen tüm ayaktan hastalar dahil edilmiş. Çalışmada asıl sonlanım noktası, griple ilişkili hastaneye yatış veya 14 gün içinde ölüm olarak belirlenmiş. Tanı aldıktan sonraki iki gün içinde hayatını kaybeden ya da hastaneye yatırılanlar analizlerden çıkarılmış.

Toplam 865 032 ayaktan influenza hastası çalışmaya dahil edilmiş. Sonlanım noktası açısından oral oseltamivirle (n = 269 135, %31.1) inhalasyon yoluyla zanamivir (n = 595 897, %68,9,) arasında farklılık görülmemiş (%95 [CI], 0.96 – 1.06). Yüksek riskli alt grup analizlerinde de inhalasyon yoluyla zanamivirin etkinliğinin, 65 yaş ve üstü hastalarda (aHR, 1.14; %95 GA: 1.05-1.25) veya kronik akciğer hastalığı olan hastalarda oral oseltamivirden daha düşük olmadığını göstermiş ( aHR, 1.23% GA : 1.08-1.41). Sonuç olarak bu çalışmada ayakta tedavide inhalasyon yoluyla zanamivirin, koşulları iki gün içinde hastaneye yatmayı gerektirmeyen hastalarda influenza ile ilişkili hastaneye yatış veya ölümün önlenmesinde oral oseltamivir kadar etkili olduğu gösterilmiş.

Su CP, Chan KA, Huang CT, Fang CT. Inhaled Zanamivir vs Oral Oseltamivir to Prevent Influenza-related Hospitalization or Death: A Nationwide Population-based Quasi-experimental Study. Clin Infect Dis. 2022; 75 (8): 1273-9.

Makale İçin Tıklayınız

Kanserli hastalarda uygulanan immünoterapi ve klasik antikanser tedavilerin immünosüpresyon ile ilişkili olarak COVID-19 şiddeti ve sitokin fırtınasıyla ilişkisini belirlemek amacıyla retrospektif kohort çalışması yapılmış. Mart 2020 ile Mayıs 2022 arasında COVID-19 ve Kanser Konsorsiyumu (CCC19) kaydında bulunan 12 046 hasta çalışmaya dahil edilmiş. Mevcutta veya geçmişte kanser teşhisi konmuş, COVID-19 infeksiyonu olan aktif veya önceden kanseri olan hastaları içeriyormuş.

Tüm kohortun medyan yaşı 65’miş (çeyrekler arası aralık [IQR], 54-74) ve 6359 hasta (%52.8) kadınmış. Toplam 599 hasta (%5.0) immünoterapi, 4327’si (%35.9) immünoterapi olmayan sistemik antikanser tedavileri almış ve 7120’si (%59.1) COVID-19 tanısından önceki üç ay içinde herhangi bir antineoplastik rejim almamış. Toplam kohortta tedavi edilmeyen grupla karşılaştırıldığında immunoterapi grubundaki hastaların COVID-19 şiddeti ve sitokin fırtınasında bir fark bulunmamakla birlikte (düzeltilmiş olasılık oranı [aOR], 0.80; %95 GA, 0.56-1.13 ve aOR, 0.89; 95 % CI, sırasıyla % 0.41-1.93), immunoterapi  ile tedavi edilen grupta başlangıç immünosüpresyonu olan hastalarda tedavi edilmeyenlere kıyasla daha kötü COVID-19 şiddeti ve sitokin fırtınası saptanmış (aOR, 3.33; %95 GA, 1.38-8.01 ve aOR, 4.41; %95) CI, sırasıyla 1.71-11.38). Ayrıca,  immunoterapi dışı sistemik antikanser tedavisi alan immünosüpresyonu olan hastalarda tedavi edilmeyenlere kıyasla daha kötü COVID-19 şiddeti (aOR, 1.79; %95 GA, 1.36-2.35) ve sitokin fırtınası (aOR, 2.32; %95 GA, 1.42-3.79) saptanmış.

Bu kohort çalışması, kanserli ve COVID-19’lu hastalarda sistemik antikanser tedavilerinin, özellikle immunoterapilerin başlangıcındaki immünosüpresyon varlığında uygulandığında, ciddi klinik sonuçlar ve sitokin fırtınası gelişimi ile ilişkili olduğunu bulmuştur.

Bakouny Z, Labaki C, Grover P, et al. Interplay of Immunosuppression and Immunotherapy Among Patients With Cancer and COVID-19. JAMA Oncol. 3 Kasım 2022.

Makale İçin Tıklayınız