İtalya’da dokuz sağlık tesisinden sağlık çalışanlarıyla Mart 2020 ile Nisan 2022 arasında gözlemsel bir kohort çalışması gerçekleştirilmiş. Çalışma sürecinde, COVID-19 koğuşlarında her hafta, diğer koğuşlarda iki haftada bir ve ayrıca semptom geliştirmeleri veya vakalara maruz kalmaları durumunda SARS-CoV-2 için polimeraz zincir reaksiyonu (PCR) testleri uygulanmış. Aşılanan sağlık çalışanlarının ilk ve ikinci dozları Ocak-Şubat 2021’de ve hatırlatma dozları Kasım-Aralık 2021’de olmak üzere üç doz (BNT162b2) olarak uygulanmış.

Toplam 2560 katılımcının 739’unda (%29) 89’u asemptomatik olmak üzere COVID-19 saptanmış ve bunların 229’una (%31,0; %95 GA, %27,7-%34,5) uzamış COVID-19 tanısı konulmuş. Uzamış COVID-19 prevalansı birinci pandemik dalgada %48.1 (%95 GA, %39.9-56.2), ikinci dalgada %35.9 (%95 GA, %30.5-%41.6), üçüncü dalgada %16.5 (% 95 GA, %12.4-%21.4) arasında değişmiş. Aşı dozlarının sayısı ile daha düşük uzamış COVID prevalansı ilişkilendirilmiş; aşılanmamışlarda %41.8 (%95 GA, %37.0-%46.7), bir doz ile aşılananlarda %30.0 (%95 GA, %6.7-65.2), iki doz ile aşılananlarda %17.4 (%95 GA, %7.8-31.4) ve üç doz ile aşılananlarda %16.0 (%95 GA, %11.8-21.0). Ayrıca daha ileri yaş, daha yüksek vücut kitle indeksi, alerjiler ve obstrüktif akciğer hastalığı uzamış COVID ile ilişkilendirilmiş.

Hastanede yatması gerekmeyen SARS-CoV-2 infeksiyonlu sağlık çalışanları arasında yürütülen bu boylamsal çalışmada, iki veya üç doz aşılanmış olmak, aşılanmamış olmaya kıyasla, daha düşük uzamış COVID prevalansı ile ilişkilendirilmiş. Çalışmada semptomların ve sürenin hastaların kendileri tarafından bildirilmesi ve nedenselliğin açıklanamaması temel sınırlılıklar olarak belirtilmiş.

Azzolini E, Levi R, Sarti R, et al. Association between BNT162b2 vaccination and long COVID after infections not requiring hospitalization in health care workers. JAMA. 2022; 328 (7): 676-8.

Makale İçin Tıklayınız

Amerika Birleşik Devletleri’nde antibiyotik yönetiminde dermotolojinin önemli yeri olduğunu belirten ve bu konuda önerileri içeren bir görüş yazısı. Yazarlar sunum bölümünde şöyle diyorlar: “Antibiyotikler, farklı dermatolojik durumlar için oldukça etkili tedavi seçenekleridir. Bununla birlikte, aşırı antibiyotik reçetelenmesi, antibiyotik direncinin ortaya çıkmasına katkıda bulunur ve hastaları dirençli infeksiyonlar ve tedavi başarısızlıkları açısından riske sokar. Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri (CDC), reçete yazanları antibiyotik reçetelerinin sıklığını, dozunu ve süresini yeniden değerlendirmeye ve gereksiz kullanımı ortadan kaldırmaya çağırmaktadır. Son on yılda dermatolojide antibiyotik reçetelemesinde genel bir azalma olmasına rağmen, ABD dermatologları diğer uzmanlık alanlarındaki klinisyenlerden daha yüksek oranlarda antibiyotik reçete etmeye devam etmektedirler. Bu nedenle, dermatologlar antibiyotik yönetim çabalarında kritik paydaşlardır ve antibiyotik kullanımını optimize etmede önemli roller oynamaktadırlar. Bu görüş yazısı, ABD dermatologlarının antibiyotik reçeteleme uygulamalarını özetlemekte ve dermatolojide rutin olarak reçete edilen sistemik antibiyotiklere maruz kalmayı takiben direnç gelişimine ilişkin en son kanıtları özetlemektedir.”

MacGibeny MA, Jo JH, Kong HH. Antibiotic stewardship in dermatology-reducing the risk of prolonged antimicrobial resistance in skin. JAMA Dermatol. 10 Ağustos 2022.

Makale İçin Tıklayınız

“Mevcut maymun çiçeği salgını 23 Temmuz 2022’de Dünya Sağlık Örgütü (WHO) Başkanı tarafından Uluslararası Önemi Olan Halk Sağlığı Acil Durumu (PHEIC) olarak ilan edildi. 9 Ağustos 2022 itibariyle, yaklaşık 32 000 doğrulanmış maymun çiçeği olgusu 82 endemik olmayan ülkede rapor edildi. Vakaların teşhis edilme hızı göz önüne alındığında, koordineli bir uluslararası müdahale şarttır.” diyerek yeni veriler ışığında tanı, tedavi ve uluslararası kontrol önlemleri konusunda önerileri özetleyen bir görüş yazısı.

Del Rio C, Malani PN. Update on the monkeypox outbreak. JAMA. 11 Ağustos 2022.

Makale İçin Tıklayınız

Günlük hastane pratiğinde, antibiyotik tedavisi genellikle kılavuzlarda önerilenden daha uzun süre verilmektedir.  Reçeteleme davranışına yönelten nedenleri anlamak, mevcut uygulama boşluğunu kapatmada anlamlı müdahaleler üretmek için önemlidir. Günlük pratikte antibiyotik tedavisinin süresini düzeltebilecek veya önleyebilecek davranışsal belirleyicileri saptayabilmek amaçlı PubMed, Embase, PsycINFO ve Web of Science taraması yapılarak Ocak 2000 ile Ağustos 2021 arasında yayımlanmış, erişkinlerde antibiyotik tedavi süresinin belirleyicilerini araştıran 22 kalitatif, kantitatif ve karma yöntemli çalışma dahil edilmiş.

Bulgular, birinci grup sağlık profesyonellerinin tedavi süresine karar vermeyi etkileyen 82 davranışsal belirleyici göstermiş; bunların çoğu bireysel sağlık profesyonellerinin bilgi, beceri, bilişsel ve profesyonel etkileşimleri ile ilgiliymiş. İkinci grup ise, çeşitli patojenler, hastalıklar, hasta veya kliniğin özellikleri ile ilgili süre farklılıklarına göre değişen 17 belirleyici ortaya çıkarmış, ancak bu farklılıkların neden veya nasıl oluştuğunu açıklamamış.

Günlük pratikte antibiyotik tedavisinin süresini etkileyen çok çeşitli belirleyicileri açıklayan sınırlı sayıda çalışma olduğu, bu derlemenin antibiyotik tedavisi süresini optimize etmede yönetim müdahalelerinin geliştirilmesi açısından bir basamak taşı olduğu düşünülmekte. Yönetim ekipleri tarafından belirli patojen, hastalık, hasta ve/veya ilgili hastane kliniğine göre uyarlanmış çeşitli davranışsal belirleyicileri ele almak için de iyileştirme müdahaleleri geliştirmesi gerektiği vurgulanmış.

Janssen RME, Oerlemans AJM, Van Der Hoeven JG, Ten Oever J, Schouten JA, Hulscher MEJL. Why we prescribe antibiotics for too long in the hospital setting: a systematic scoping review. J Antimicrob Chemother. 2022; 77 (8): 2105-19.

Makale İçin Tıklayınız