31 Mayıs 2022 Salı günü, 20.30-22.00 saatleri arasında “COVID 19, Maymun Çiçeği ve Etkeni Tanımlanamayan Hepatitler: Güncel Durum ve Gelişmeler” konulu web konferans yapılacaktır.

Yöneten: Prof. Dr. Önder ERGÖNÜL
Koç Üniversitesi, Tıp Fakültesi

Tanı ve Varyantlar
Prof. Dr. Kenan MİDİLLİ
İstanbul Üniversitesi-Cerrahpaşa, Cerrahpaşa Tıp Fakültesi

Tedavi
Prof. Dr. Serap ŞİMŞEK-YAVUZ
İstanbul Üniversitesi, İstanbul Tıp Fakültesi

Aşılar
Prof. Dr. Alpay AZAP
Ankara Üniversitesi, Tıp Fakültesi

Selam ve saygılarımızla.
KLİMİK Derneği Yönetim Kurulu

Bu çalışma, nükleos(t)id analoglarının,  kronik hepatit B’de hepatoselüler karsinom (HCC) ile ilişkili olan HBV DNA entegrasyonu ve hepatosit klonal genişlemesi üzerindeki etkisini araştırmaktadır. Nükleos(t)id analoğu alan 28 hasta (11 lamivudin, 7 telbivudin, 10 entekavir) çalışmaya dahil edilmiş. Hepsinde başlangıçta ve 1. yılda karaciğer biyopsileri varmış ve yedisinde 10. yılda üçüncü bir biyopsi yapılmış ve HBV DNA entegrasyonu ve hepatosit klon boyutu inverse PCR ile değerlendirilmiş.

Tüm hastalarda başlangıçta karaciğer başına 1.01×109 medyan entegrasyon frekansı ve 2.41×105 hepatosit klon boyutu ile saptanabilir HBV entegrasyonu varmış. Bir yıllık tedaviden sonra, karaciğer başına medyan 5.74×108 entegrasyon (0.22 log azalma; P = .008) ve 1.22×105 hepatosit klon boyutu (0.40 log azalma; P =) ile HBV entegrasyonu tüm hastalarda hala saptanabilir durumda bulunmuş. HBV entegrasyonu, karaciğer başına 4.84×107 median entegrasyon sıklığı (başlangıçtan 0.93 log azalma) ve hepatosit klon boyutu 2.55×104 (başlangıçtan 1.02 log azalma) ile tedavinin 10. yılında saptanabilir durumdaymış. Başlangıç seviyesinden, 1. yıl ve 10. yıla kadar hem entegrasyon sıklığında hem de hepatosit klon boyutunda azalma eğilimi varmış (sırasıyla P = .066 ve .018).

Çalışma ile nükleos(t)id analoglarının hem HBV DNA entegrasyonunu hem de hepatosit klonal genişlemesini azalttığı; böylece HCC riskini azaltmak için doğrudan viral baskılamanın yanı sıra başka bir alternatif katkısının daha olduğu öne sürülmüş. HCC’yi önlemek için nükleos(t)id analogları ile tedavinin uzun süreli olması fikrinin bu çalışma ile desteklendiği belirtilmiş.

Chow N, Wong D, Lai CL, et al. Effect of antiviral treatment on hepatitis B virus integration and hepatocyte clonal expansion. Clin Infect Dis. 2022: ciac383.

Makale İçin Tıklayınız

Staphylococcus aureus bakteriyemisi (SAB) olan hastalara infektif endokardit (İE) riski açısından ekokardiografi yapılmalıdır. Bu çalışmada İE riskini değerlendirmek için kullanılan skorlama sistemleri değerlendirilmiş ve kan kültür pozitifliği zamanının bu sistemleri geliştirmedeki etkinliğine bakılmış.

Bu geriye dönük popülasyona dayalı çalışmada, 2016 yılında SAB olan hastalar derivasyon kohortu olarak, 2017 yılında SAB olan hastalar validasyon kohortu olarak çalışmaya dahil edilmiş. Kan kültür pozitifleşme zamanı İE olan ve olmayan hastalar arasında kıyaslanmış. Kan kültür pozitifleşme zamanını içeren yeni bir skorlama tasarlanmış. Yeni skorlama eski skorlama sistemleri ile kıyaslanmış.

Derivasyon kohortunda, 38’inde (%8.2) infektif endokardit ile seyreden 465 SAB atağı saptanmış. Median kan kültür pozitifleşme zamanının İE olan hastalarda olmayanlara göre daha kısa olduğu görülmüş (sırası ile 8.7 ve 13.3 saat). 13 saat cut-off olarak alındığında kan kültür pozitifleşme zamanı İE için %100 duyarlı ve %52 özgül bulunmuş. Validasyon kohortunda kan kültür pozitifleşme zamanını içeren skorlama sistemi olan POSİTİVE, %93 duyarlı %70 özgül bulunmuş. POSİTİVE skorlama PREDİCT skorlamaya göre daha üstün ve VIRSTA skorlamaya göre daha özgül bulunmuş.
Kan kültür pozitifleşme zamanı tek başına ya da POSITIVE skorlama içinde İE açısından düşük riskli hastaları tanımak için kullanılabileceği ve kan kültür pozitifleşme zamanı başka dış faktörlerden de etkilenebildiği için gelişmiş validasyon gerektiği belirtilmiş.

Kahn F, Resman F, Bergmark S, et al. Time to blood culture positivity in Staphylococcus aureus bacteraemia to determine risk of infective endocarditis. Clin Microbiol Infect. 2021; 27 (9): 1345.e7-1345.e12.

Makale İçin Tıklayınız

İntegraz inhibitörleri (INSTI), HIV/AIDS tedavisinde ilk tercih haline gelmiştir. Çünkü INSTI, etkinliği yüksek ve iyi tolere edilebilir antiviral ilaçlardır. Bununla birlikte, INSTI’ler obezite riskini artırabilir. Her INSTI’nin HIV/AIDS’li hastalarda kilo alımı üzerinde benzersiz etkisi vardır. Bu çalışmada, ilgili literatürden gelen verileri entegre ederek HIV/AIDS hastalarında önemli kilo artışına neden olan farklı INSTI’leri sistematik olarak değerlendirilmiş.

PubMed, Embase, Cochrane Library, Çin Ulusal Bilgi Altyapısı (CNKI), Çin Biyomedikal Literatür Veri Tabanı (CBM), Çin Bilim ve Teknoloji Dergisi Veri Tabanı (VIP) ve Wanfang veri tabanları ile farklı INSTI’lerin kilo alımı etkisine ilişkin çalışmaları bulunmuş. Ağırlık değişimine ilişkin veriler çıkarılarak, meta-analizi yapılmış. Veriler STATA 16.0 kullanılarak analiz edilmiş.

HIV/AIDS hastalarında kilo değişiklikleri bildiren sekiz çalışma dahil edilmiş. Meta-analizinin sonuçları, Dolutegravir ile tedavi edilen HIV/AIDS hastalarının kilo alımının Elvitegravir’den önemli ölçüde daha yüksek olduğunu göstermiş [MD = 1.13, (0.18-2.07)]. Sonuçlar bir tutarlılık modeli kullanılarak analiz edilmiş. Tutarlılık testi sonuçları genel ve yerel tutarsızlık göstermemiş ve doğrudan ve dolaylı karşılaştırma sonuçlarında anlamlı bir fark saptanmamış (p > 0.05). İlaçların kilo alma olasılık sıralaması Dolutegravir (%79.2) > Biktegravir  (%77.9) > Raltegravir (%33.2) > Elvitegravir (%9.7) olup, Dolutegravir ‘nin HIV/AIDS hastalarında en önemli kilo alımına neden olan ilaç olabileceğini düşündürmüş.

Bu çalışmada farklı INSTI alan hastaların kilo alımındaki farklılıklar karşılaştırılmış. INSTI bazlı rejimlerin lipohipertrofi mi yoksa kardiyometabolik hastalık riskini mi artıracağı henüz belirsizmiş. Veri analizine göre, mevcut INSTI’ler arasında HIV/AIDS hastalarında en belirgin kilo alımına neden olan ilacın DTG olabileceği ve bunu BIC’in takip ettiği belirtilmiş.

Bai R, Lv S, Wu H, Dai L. Effects of different integrase strand transfer inhibitors on body weight in patients with HIV/AIDS: a network meta-analysis. BMC Infect Dis. 2022; 22 (1): 118.

Makale İçin Tıklayınız