Fungal endokarditler, tüm infektif endokardit vakalarının %1 ila %3’ünü oluşturmaktadır. Mortalite ve morbiditesi yüksek (>%70) olan bu hastalığın klinik bakımında da zorluklar vardır. Fungal endokarditlerin yaklaşık %50’sinden fazlasında etken Candida spp.’dir. Sonrasında sırasıyla Aspergillus spp. ve Histoplasma spp. gelmektedir. Fungal endokardit için önemli risk faktörleri arasında protez kapak, geçirilmiş kalp ameliyatı ve intavenöz ilaç kullanımı yer almaktadır. Fungal endokarditin belirti ve semptomları spesifik değildir ve doğru tanı konulabilmesi için tanısal testlerin akılcı kullanımıyla birlikte yüksek derecede klinik şüphe gerekmektedir. Mikrobiyolojik tanıya ek olarak (örn. Candida türleri için kan kültürü veya Aspergillus türleri için galaktomannan testi ve PCR), görüntüleme yöntemleri de kullanılmalıdır. 18F-florodeoksiglukoz pozitron emisyon tomografisi/bilgisayarlı tomografi gibi radyonüklid görüntüleme yöntemleri giderek daha fazla kullanılmasına rağmen, ekokardiyografi; olası bir infektif endokarditin değerlendirilmesi için kritik rol oynamaya devam etmektedir. Tedavisinde ise medikal tedaviye ek olarak genellikle cerrahi girişim de uygulanmaktadır. Candida türlerine bağlı gelişen endokarditlerin tedavisinde uzun süreli ekinokandin tedavisi, Aspergillus türlerine bağlı gelişen endokarditlerin tedavisinde ise uzun süreli vorikonazol tedavisi kullanılmaktadır.
Thompson GR 3rd, Jenks JD, Baddley JW, et al. Fungal endocarditis: pathophysiology, epidemiology, clinical presentation, diagnosis, and management. Clin Microbiol Rev. 2023: e0001923.
