Yoğun bakım ünitesine (YBÜ) kabul edilen sirozlu kritik hastalar genellikle infeksiyon şüphesi nedeniyle veya hastane protokolü olarak geniş spektrumlu antibiyotik kullanır. Akut belirgin hepatik ensefalopati (HE) bulunan YBÜ hastalarında ilave rifaximinin geniş spektrumlu antibiyotiklerle herhangi bir sinerjistik etkisinin olup olmadığı açık değildir.
Bu çift-kör çalışmada, yoğun bakım ünitesine kabul edilen belirgin HE hastaları, tek başına antibiyotik (ab) veya rifaximin ile birlikte antibiyotik (ab + r) almak üzere randomize edilmiş. HE’nin düzelmesi (veya ikinci derece azalması), HE’nin düzelmesine kadar geçen süre, hastane içi mortalite, nozokomiyal infeksiyon ve endotoksin seviyelerindeki değişiklikler iki grup arasında karşılaştırılmış. Dekompanse sirozlu ve akut-kronik karaciğer yetmezliği olan hastaların alt grup analizi yapılmış.
Temel özellikler ve şiddet puanları her iki grup arasında benzer, karbapenemler ve beta-laktamaz inhibitörleri ile sefalosporin en sık kullanılan ab imiş. Kaplan-Meier analizinde, ab kolunda %44.6 (41/92; %95 güven aralığı [GA], 32–70.5) ve ab + r kolunda %46.7 (43/92; %95 GA, 33.8–63) HE düzelmesi hedefine ulaşmış (p=0.84). Birincil hedefe ulaşma süresi (3.65 ± 1.82 gün ve 4.11 ± 2.01 gün; p=0.27) ve hastane içi mortalite her iki grupta benzer bulunmuş (%62’ye karşı %50; p = 0,13). Ab ve ab + r gruplarında sırasıyla %7 ve %13 hastane infeksiyonları gelişmiş (p =0.21). Endotoksin seviyeleri rifaximin’den etkilenmemiş. Rifaximin, dekompanse sirozlu hastalarda hastane içi mortalitenin azalmasına yol açarken (tehlike oranı: 0.39 [%95 GA, 0.2-0.76]), kronik-akut karaciğer yetmezliği olan hastalarda bu durum söz konusu olmamış (tehlike oranı: 0.99 [%95 GA, 0.2-0.76]). 0.6–1.63]). Rifaximisinin HE hastalarında tedaviye eklenmesi belirgin bir etkinlik yaratmamış.
Kulkarni AV, Avadhanam M, Karandikar P, et al. Antibiotics with or without Rifaximin for acute hepatic Encephalopathy in critically ill patients with cirrhosis: A double-blind, randomized controlled (ARiE) trial. Am J Gastroenterol. 2022:10-4309.
Makale İçin Tıklayınız