COVID-19 hastalarında serumda viremi saptanması, hastalığın ciddiyeti ve post-COVID sekeller ile ilişkilidir. Ancak literatürde vireminin bakıldığı çalışma sayısı sınırlıdır ve bu hastaların klinik özellikleri net saptanamamıştır. Bu retrospektif kohort çalışmada Japonya’da Şubat 2020-Eylül 2020 arasında erişkin hastalar incelenmiş.
Viral RNA saptanan ve saptanmayan hastalar karşılaştırılmış. Toplam 390 hasta çalışmaya dahil edilmiş. On yedi (%4.4) hastada periferik beyaz kan hücrelerinde SARS-CoV-2 RNA tespit edilmiş. Kritik hastalarda başlangıçtan itibaren üç hafta içinde alınan örneklerde viral RNA saptanma oranı %18.5 bulunmuş. Viral RNA saptanan gruptaki hastaların tamamının oksijen ihtiyacı mevcut iken bu gruptaki 10 (%58.8) hastada kritik hastalık gelişmiş. Bu gruptaki diğer yedi (%41.2) hasta ilk başvuruda veya sevkte oksijen desteğine ihtiyaç duymuş ve tümü düşük akışlı oksijen desteği almaktaymış. Viral RNA tespit edilen grupta edilmeyen gruba göre yoğun bakım ünitesine (YBÜ) yatış (%52.9’a karşı %28.9, p=0.035), mortalite (%17.7’ye karşı %3.5, p=0.004), böbrek fonksiyon bozukluğu (%23.5’e karşı %6.4, p=0.029) ve kortikosteroid tedavi oranları (%76.5’e karşı %46.5, p=0.016) anlamlı derecede yüksek saptanmış. Yine hastaneye kabulden sonraki 48 saat içerisinde hızlı radyolojik kötüleşme de viremik grupta37.5%’e karşı 13.8% (p=0.009) olarak daha yüksek bulunmuş.
Bu çalışmanın sonucunda periferik kandaki viral yükün böbrek yetmezliği de dahil ekstrapulmoner organ hasarı ile ilişkili olduğu, hastaların hastalık ciddiyetine göre ayrılmasında ve erken tedavi başlanmasında periferik kandaki lökosit viral RNA yükünün bir kriter olarak kullanabileceği vurgulanmış.
Tanaka H, Namkoong H, Chubachi S, et al. Clinical characteristics of patients with COVID-19 harboring detectable intracellular SARS-CoV-2 RNA in peripheral blood cells. Int J Infect Dis. 2023: S1201-9712(23)00680-X.
