Çoklu patojen moleküler testler ishalin patojene özgü yüküne ilişkin anlayışımızı geliştirmektedir. Bununla birlikte, koinfeksiyonların yaygın olduğu, yükün yüksek olduğu ortamlarda etiyolojinin atfedilmesi zor olmaya devam etmektedir. Şiddetli İshalli Çocuklar için Antibiyotikler (ABCD) çalışması, bakteriyel ishali tanımlamak için azitromisin tedavisi yanıtını kullanarak bir değerlendirme sunmayı amaçlamış. ABCD’ye (2017-2019) kayıtlı, azitromisin veya plasebo almak üzere randomize edilen sulu ishali olan 6692 çocuktan elde edilen veriler analiz edilmiş. Azitromisin tedavi yanıtındaki heterojenlik log-binom regresyon kullanarak kantitatif PCR ile tespit edilen enterik patojen miktarına göre modellenerek değerlendirilmiş.
Azitromisin tedavisine yanıt patojen miktarına göre değişiklik göstermiş; en güçlü etki Shigella’da gözlenmiş. Shigella miktarındaki her log₁₀ artış, plaseboya kıyasla azitromisin grubunda üçüncü günde ishal riskinde %13’lük bir azalma (%95 GA=%3-23) ile ilişkilendirilmiş. Vibrio cholerae, ST-ETEC ve tEPEC için anlamlı olmasa da benzer eğilimler gözlemlenmiş. Bunun tersine, Campylobacter, LT-ETEC veya EAEC için patojen miktarı ile azitromisin yanıtı arasında herhangi bir ilişki bulunamamış. Bu modeller, 90 gün içinde hastaneye kaldırılma veya ölüm riski değerlendirilirken de aynı şekilde belirlenmiş.
Sonuçta azitromisin tedavisine yanıt ile Shigella, Vibrio cholerae, ST-ETEC ve tEPEC için patojen miktarı arasında gözlemlenen ilişkiler, bu patojenlerin yüksek miktarlarda mevcut olmaları durumunda muhtemelen ishale neden olduklarına dair önceki kanıtları desteklemektedir. Campylobacter, LT-ETEC ve EAEC için benzer bir yanıt modelinin bulunmaması, bunların miktarları ile ishal arasında sınırlı bir ilişki olduğunu gösteren büyük ölçekli çalışmalarla tutarlıdır.
Cornick J, Elwood S, Platts-Mills J, et al. Azithromycin treatment response as a probe to attribute bacterial etiologies of diarrhea using molecular diagnostics: a reanalysis of the Antibiotics for Children with Severe Diarrhea (ABCD) trial. Front Microbiol. 2025; 16: 1606207.
