Bu çalışmada 2012 yılından itibaren Ankara’da bir hastanede sol ventrikül destek cihazı (LVAD) cerrahisi uygulanan son dönem kalp yetersizliği hastalarında gelişen infeksiyonların, sorumlu mikrobiyolojik etkenlerin ve mortaliteye etki eden faktörlerin araştırılması amaçlanmış. Elde edilen verilerle, hasta takibi ve tedavi süreçlerine katkı sağlanması hedeflenmiş.
Kesitsel ve retrospektif tasarımla gerçekleştirilen çalışmaya 2012–2023 yılları arasında hastanede sol ventrikül destek cihazı cerrahisi uygulanan toplam 88 hasta dahil edilmiş. Cihaza özgü ve özgü olmayan infeksiyonlar, Uluslararası Kalp ve Akciğer Transplantasyonu Derneği’nin (ISHLT) 2024 yılı kriterlerine uygun şekilde tanımlanmış. Sol ventrikül destek cihazı implante edilen 88 hasta değerlendirmeye alınmış. İmplantasyon sırasında yaş ortalaması 49.51 ± 14.07 yıl, infeksiyon gelişimine kadar geçen süre ise ortalama 17.90 ± 13.55 ay olarak hesaplanmış. Hastaların 83’ünde (%94,3) infeksiyon geliştiği, %45.4’ünde sepsis, %53.4’ünde ise sistemik inflamatuvar yanıt sendromu (SIRS) ortaya çıktığı belirlenmiş. Yoğun bakım ünitesinde izlenen hasta oranı %75.0 olarak kaydedilmiş. Hastaların %12.5’inde debridman, %10.2’sinde cihazın çıkarılması, %6.8’inde ise cihaz değişimi gerçekleştirilmiş.
Kalp nakli uygulanan hasta sayısı 11 olarak bildirilmişken, mortal seyreden hasta sayısının 65 olduğu tespit edilmiş. Toplamda 83 hastada 252 infeksiyon epizodu saptanmış. Cihaza özgü infeksiyonlar arasında en sık perkütan tel infeksiyonunun (%40.8) geliştiği bildirilmiş. En yaygın klinik bulguların akıntı ve ateş olduğu; en sık izole edilen mikroorganizmaların ise Staphylococcus aureus ve koagülaz-negatif stafilokoklar olduğu belirlenmiş. Nazal S. aureus taşıyıcılığı 27 hastada (%10.7) saptanmış; taşıyıcılık pozitifliği olan 16 hastada (%59.3) S. aureus infeksiyonu geliştiği ve bu ilişkinin istatistiksel olarak anlamlı olduğu gösterilmiş (p=0.001). Gram-negatif etkenler arasında Pseudomonas aeruginosa ve Escherichia coli en sık izole edilen mikroorganizmalar olmuş. Çoklu ilaç direnci %35.4, genişlemiş spektrumlu beta-laktamaz (ESBL) varlığı ise %19.4 oranında tespit edilmiş. Mortalite ile anlamlı ilişkili bulunan değişkenler arasında yüksek serum kreatinin düzeyi, hipoalbüminemi, SIRS ve sepsis gelişimi yer almış (p<0.05). Ayrıca mortal seyreden hastalarda yaş ortalaması, Pitt bakteriyemi skoru ve Charlson komorbidite indeksi anlamlı düzeyde daha yüksek, INTERMACS skoru ise anlamlı şekilde daha düşük bulunmuş (p<0.05).
Oldukça karmaşık klinik tablolara sahip olan ve sol ventrikül destek cihazı kullanılan hastalarda yürütülen bu çalışma, infeksiyonların görülme sıklığı ve mortaliteyle ilişkili belirleyiciler açısından önemli veriler sunmuş. Elde edilen bulguların, ileriye dönük hasta izlem süreçlerine ve bu alanda gerçekleştirilecek daha geniş ölçekli araştırmalara katkı sağlayabileceği sonucuna varılmış.
Sarı N, Ateş E, Erol Ç, Kurt-Azap Ö, Sezgin A. [A critical challenge in the heart transplant process: left ventricular assist device infections]. Klimik Derg. 2025; 38 (1): 45-50. Turkish.
