Bu çalışma ile Asya’da HBV-aktif antiretroviral tedaviyi (ART) takiben HIV ve HBV (PLWH+HBV) ile yaşayan kişilerde hepatit B yüzey antijeni (HBsAg) kaybının görülme sıklığı, kinetiği ve belirleyicilerinin tanımlanması amaçlanmış. HBV-aktif ART başlanan 97 PLWH-HBV, Tayland’da (n=94) ve Malezya’da (n=3) prospektif olarak çalışmaya alınmış ve ardından 24 ay boyunca takip edilmiş.
Toplam 21 kişide (%22) takip sırasında HBsAg negatifliği saptanmışken, bunlardan 14’ünde anti-HBs pozitifliği saptanmış. Başlangıcında hepatit B “e” antijeni (HBeAg) pozitif olan 22/61 (%36.1) birey çalışma boyunca HBeAg serokonversiyonu geliştirmiş ve bunlardan 15’inde anti-HBe pozitifleşmiş. Çoğu birey, 12. ayda HBsAg ve HBeAg’yi kaybetmiş (sırasıyla %81 ve %63.6), medyan süreleri sırasıyla 5.8 ve 12.0 ay bulunmuş. Tek değişkenli analiz, HBsAg kaybıyla ilişkili başlangıç özelliklerinin daha yüksek alanin aminotransferaz (ALT, p=0.005), tenofovir alafenamid (TAF) içeren ART rejimi (p=0.025), daha genç yaş (p=0.040), daha düşük karaciğer sertliği (p=0.010) ve kantitatif HBsAg<log102.0 IU/ml (p=0.001) olduğunu göstermiş.
Sonuç olarak ART başladıktan sonra HIV ve HBV ile yaşayan kişilerde HBsAg kayıp oranlarının yüksek olabileceği vurgulanmış. TAF içeren ART rejimlerinin HIV-HBV koinfeksiyonunda birinci basamak tedavi olarak tercih edilebileceği ifade edilmiş.
Audsley J, Avihingsanon A, Li X, et al. Kinetics and predictors of Hepatitis B surface antigen (HBsAg) loss after commencing HBV-active antiretroviral therapy (ART) in the setting of HIV-and chronic HBV co-infection. Clin Infect Dis. 2025: ciaf281.
