Bu çalışmada oksijen veya ventilatör desteği endikasyonuyla hastaneye başvuran COVID-19 hastalarında remdesivirle beraber bakım standardının klinik etkinliğinin tek başına bakım standardına kıyasla değerlendirilmesi amaçlanmış.
Avrupa’da 48 bölgede (Fransa, Belçika, Avusturya, Portekiz, Lüksemburg) yürütülen faz 3, açık etiketli, çok merkezli, randomize, kontrollü bir çalışma yürütülmüş. Laboratuvar tarafından doğrulanmış SARS-CoV-2 infeksiyonuyla hastaneye kabul edilen, klinik hipoksemik pnömoni kanıtları olan veya oksijen takviyesine ihtiyaç duyan yetişkin hastalar (≥18 yaş) çalışmaya dahil edilmiş. Yüksek karaciğer enzimleri, şiddetli kronik böbrek hastalığı, çalışılan tedavilerden birine herhangi bir kontrendikasyonu veya bunların rastgele atamadan önceki 29 gün içinde kullanımı veya ribavirin kullanımının yanı sıra hamilelik veya emzirme durumları olan hastalar çalışma dışı bırakılmış.
22 Mart 2020 ile 21 Ocak 2021 arasında 857 katılımcı kaydedilmiş ve remdesivir artı standart bakıma (n=429) veya yalnızca standart bakıma (n=428) rastgele atanmış.
On beşinci günde DSÖ sıralama ölçeğinin dağılımı şöyle saptanmış:
● Hastaneye yatırılmadı, aktivitelerde kısıtlama yok [remdesivir grubunda 414 kişiden 61 (%15)’i ve kontrol grubunda 418 kişiden 73’ü (%17)];
● Hastaneye yatırılmadı, faaliyetlerde kısıtlama var [129 (%31)’a karşı 132 (%32)];
● Hastaneye yatırıldı, oksijen takviyesi gerekmedi [50 (%12)’ye karşı 29 (%7)];
● Hastaneye yatırıldı, oksijen takviyesi gerekti [76 (%18)’ya karşı 67 (%16)];
● Hastaneye yatırıldı, invazif olmayan ventilasyon veya yüksek akışlı oksijen cihazları gerekti [15 (%4)’e karşı 14 (%3)];
● Hastaneye yatırıldı, invazif mekanik ventilasyon veya ekstrakorporeal membran oksijenasyonu gerekti [62 (%15)’ye karşı 79 (19)];
● Ölüm [21 (5%)’e karşı 24 (6%)].
Tedavi grupları arasındaki fark anlamlı bulunmamış [olasılık oranı 0.98 (%95 GA 0.77–1.25); p=0.85].
Tedavi grupları arasında ciddi advers olayların ortaya çıkması açısından anlamlı bir fark saptanmamış [remdesivir kullanan 406 hastanın 135’i (%33) ve kontrol grubunun 130’u (%31) 418; p=0.48].
Araştırmacılar tarafından üç ölümün (akut solunum sıkıntısı sendromu, bakteriyel infeksiyon ve hepatorenal sendrom) remdesivir ile ilişkili olduğu düşünülmüş, ancak sponsorun güvenlik ekibi tarafından yalnızca bir ölüm (hepatorenal sendrom) ilişkili bulunmuş.
Sonuç olarak, COVID-19 nedeniyle hastaneye başvuran, yedi günden uzun süredir semptomatik olan ve oksijen desteğine ihtiyaç duyan hastalarda remdesivir kullanımının klinik faydası olmadığı saptanmış.
Ader F, Bouscambert-Duchamp M, Hites M, et al. Remdesivir plus standard of care versus standard of care alone for the treatment of patients admitted to hospital with COVID-19 (DisCoVeRy): a phase 3, randomised, controlled, open-label trial. Lancet Infect Dis. 2021: S1473-3099(21)00485-0.
