Bu görüş yazısında yeni antibiyotiklerin klinik etkinliği konusunda eldeki veriler tartışılıyor ve geleceğe yönelik bir perspektif sunuluyor. Ne yazık ki eldeki veriler pek iyi değil. Yazarın saptamaları ve ileriye dönük görüşü şöyle:
“Terapötik açıdan bakıldığında, bakteriyel direncin evrimi, antibiyotik dozu optimizasyonu ve yeni ilaç hedeflerinin tanımlanmasındaki bilgi boşluklarını doldurmak için klinik öncesi in-vitro ve in-vivo yeni modellere ihtiyaç vardır. Onlarca yıl süren araştırmalara rağmen, antimikrobiyallere dirençli (AMR) patojenlere karşı rasyonel olarak tasarlanmış antibiyotik kombinasyon stratejilerinin faydası hala bilinmemektedir. In-vitro sinerji ile hasta sonuçları arasındaki bağlantıları belirlemek geçmişte araştırmacıların gözünden kaçmıştı; ancak laboratuvarda antimikrobiyal tedavileri incelemeye yönelik sistemler ilerleyerek geçmiş çabaların kısıtlılıklarını ortadan kaldırma fırsatı yaratmıştır. Aynı yönde, bakteriyofajlar veya antimikrobiyal peptitler gibi alternatif terapötikler, AMR patojenlerin tedavisinde yardımcı tedavi olarak artan bir rol oynayabilir. Önümüzdeki on yıl boyunca AMR alanında daha fazla kavramsal yenilik göreceğimizden eminiz. Ancak sürdürülebilir ilerleme için, yeni tehditleri tespit etmek ve bunları hafifletmek amacıyla hedeflenen müdahalelere öncelik vermek için gözümüzü geleceğe dikmeliyiz. Temel ve translasyonel araştırmalar bu hedefler açısından kritik öneme sahiptir ve AMR’nin gelecek nesiller üzerindeki küresel etkisini sınırlama umudu yaratmaktadır.”
Shields RK. Progress and new challenges in combatting the threat of antimicrobial resistance: Perspective from an Infectious Diseases pharmacist. J Infect Dis. 2023: jiad250.
