Bu çalışma, nükleos(t)id analoglarının, kronik hepatit B’de hepatoselüler karsinom (HCC) ile ilişkili olan HBV DNA entegrasyonu ve hepatosit klonal genişlemesi üzerindeki etkisini araştırmaktadır. Nükleos(t)id analoğu alan 28 hasta (11 lamivudin, 7 telbivudin, 10 entekavir) çalışmaya dahil edilmiş. Hepsinde başlangıçta ve 1. yılda karaciğer biyopsileri varmış ve yedisinde 10. yılda üçüncü bir biyopsi yapılmış ve HBV DNA entegrasyonu ve hepatosit klon boyutu inverse PCR ile değerlendirilmiş.
Tüm hastalarda başlangıçta karaciğer başına 1.01×109 medyan entegrasyon frekansı ve 2.41×105 hepatosit klon boyutu ile saptanabilir HBV entegrasyonu varmış. Bir yıllık tedaviden sonra, karaciğer başına medyan 5.74×108 entegrasyon (0.22 log azalma; P = .008) ve 1.22×105 hepatosit klon boyutu (0.40 log azalma; P =) ile HBV entegrasyonu tüm hastalarda hala saptanabilir durumda bulunmuş. HBV entegrasyonu, karaciğer başına 4.84×107 median entegrasyon sıklığı (başlangıçtan 0.93 log azalma) ve hepatosit klon boyutu 2.55×104 (başlangıçtan 1.02 log azalma) ile tedavinin 10. yılında saptanabilir durumdaymış. Başlangıç seviyesinden, 1. yıl ve 10. yıla kadar hem entegrasyon sıklığında hem de hepatosit klon boyutunda azalma eğilimi varmış (sırasıyla P = .066 ve .018).
Çalışma ile nükleos(t)id analoglarının hem HBV DNA entegrasyonunu hem de hepatosit klonal genişlemesini azalttığı; böylece HCC riskini azaltmak için doğrudan viral baskılamanın yanı sıra başka bir alternatif katkısının daha olduğu öne sürülmüş. HCC’yi önlemek için nükleos(t)id analogları ile tedavinin uzun süreli olması fikrinin bu çalışma ile desteklendiği belirtilmiş.
Chow N, Wong D, Lai CL, et al. Effect of antiviral treatment on hepatitis B virus integration and hepatocyte clonal expansion. Clin Infect Dis. 2022: ciac383.
