Bu çalışmada hastaneye yatırılan Ciddi COVID-19 olan 600 hastaya immün modülatör tedaviler verilmiş. Dört yüz seksen dört hastada HBV infeksiyonuna yönelik veriler mevcutmuş ve bunların 69’u HBsAg negatif/anti-HBc pozitif, üç hastada HBsAg pozitifliği varmış. HBsAg pozitif olan bir hasta HIV tedavisi için tenofovir almakta iken, diğer hastalara entekavir profilaksisi verilmiş. Sekiz hasta ex olduğu için 61 hasta takip edilmiş (%72 erkek, yaş ortalaması 67, %72 ‘de anti-HBs >10 IU/ mL). En çok kullanılan immünosüpresif ajan tosilizumab (%72) imiş. Bunun dışında kullanılan immünosüpresif ajanları siltuximab, anakinra, barisitinib ve yüksek doz kortikosteroid ulşturmuş. Profilaksi önerilenlerden 38 hasta profilaksi almış ancak 23 hasta profilaksiyi reddetmiş. HBsAg negatif/anti-HBc pozitif hastalarda reaktivasyon, saptanabilir HBV DNA ve HBsAg pozitifleşmesi olarak kabul edilmiş.
Takiplerde profilaksi alanlarda HBsAg serokonversiyonu gelişmemiş, profilaksi almayan 2 hastada düşük düzeyde HBV DNA (<15 IU/ml) saptanmış (bir hasta tosilizumab ve bir hastada siltuximab + kortikosteroid tedavisi almış). Bu iki hastada da anti-HBs negatif, aminotransferaz seviyesi normalmiş. Çalışmadaki verilere göre kısa süreli immünosüpresif tedavi alan ağır COVID-19 hastalarında HBV reaktivasyon riski düşük bulunmuş. Eğer hasta takip edilemeyecekse Anti-HBs negatif olan hastalarda kısa süreli bir antiviral profilaksinin güvenli bir seçenek olabileceği belirtilmiş.
Rodríguez-Tajes S, Miralpeix A, Costa J, et al. Low risk of hepatitis B reactivation in patients with severe COVID-19 who receive immunosuppressive therapy. J Viral Hepat. 2021; 28 (1): 89-94.
